پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون

 

تغییر در سبک زندگی، عوارض دارویی و بیماری روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا تاثیر سوئی می گذارد.

پژوهش کنونی با هدف پیش بینی نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بر اساس تاب آوری و حمایت اجتماعی انجام شد.

روش کار: در این پژوهش توصیفی همبستگی ۱۲۰ بیمار مبتلا به فشار خون بالا در سال ۱۳۹۵ به صورت در دسترس انتخاب شدند.

برای جمع آوری داده ها از برگه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های کیفیت زندگی SF-12، حمایت اجتماعی زیمت و تاب آوری بیماران قلبی استفاده شد.

تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار PASW و به کمک آزمون های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام استفاده شد.

سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.

یافته ها: ۱۲۰ بیمار مبتلا به فشار خون (۴۷ مرد و ۷۳ زن) با میانگین سنی ۱۱/۱۴ ± ۶/۵۱ سال در این مطالعه شرکت داشتند.

نتایج این مطالعه نشان داد که بین کیفیت زندگی با توان افزایی معقولانه (۵۰۶/۰ = r)، خودمدیریتی (۴۷۱/۰ = r) و تبعیت از درمان (۱۹۴/۰ = r) همبستگی معنی داری وجود داشت.

نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که توان افزایی معقولانه، خودمدیریتی و تبعیت از درمان روی هم رفته قادر به تبیین ۵/۳۳ درصد از تغییرات کیفیت زندگی این بیماران بودند.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که توان افزایی معقولانه، خودمدیریتی و تبعیت از درمان (سه بعد تاب آوری)  میتواند از نطرکیفی  زندگی بیماران مبتلا به فشار خون را پیشبیتی کند

 

در مجموع بر اساس یافته های این مطالعه با آموزش و ارتقای تاب آوری می توان کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا را غنی تر نمود.

 

 

پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا بر اساس تاب آوری و حمایت اجتماعی

 

 

کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا به طور قابل توجهی تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرد.

این بیماران معمولاً با مشکلاتی مانند تنگی نفس، خستگی، و درد قفسه سینه مواجه هستند که می‌تواند فعالیت‌های روزمره آن‌ها را مختل کند.

تحقیقات نشان داده‌اند که کیفیت زندگی این افراد به ویژه در ابعاد فیزیکی و روانیکاهش می‌یابد و این کاهش کیفیت زندگی می‌تواند به افسردگی و اضطراب منجر شود.

تاب آوری و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به فشار خون بالا نیازمند توجه به عوامل روانشناختی و مدیریت استرس است.

مطالعات نشان می‌دهند که روش‌های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری و آموزش مدیریت استرس می‌توانند تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی این بیماران داشته باشند.

همچنین، تقویت امید به زندگی و خودمدیریتی نیز از جمله عواملی هستند که می‌توانند به سلامت بیشتر و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

توجه به تاب آوری و  ابعاد مختلف کیفیت زندگی و استفاده از رویکردهای جامع در درمان، می‌تواند به افزایش رفاه و سلامت عمومی بیماران مبتلا به فشار خون بالا کمک کند.