
پیش بینی عملکرد شغلی و تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیتی
پیش بینی عملکرد شغلی و تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیتی
شخصیت فرد انگیزش و نگرش فرد را نسبت به شغل و شیوهای که فرد به اقتضائات شغلی پاسخ میدهد، مشخص میکند.
تحقیق حاضر به منظور پیشبینی عملکرد شغلی و تاب آوری بر اساس ویژگیهای شخصیتی بر روی کارکنان شاغل در شهرداریهای کرمانشاه انجام شده است.
مواد و روشها: جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارکنان شهرداری منطقه ۱، منطقه ۲، منطقه ۳ شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۳ به تعداد ۵۵۰ نفر میباشد.
نمونه این پژوهش شامل ۲۲۵ نفر بود که با استفاده از جدول مورگان به روش تصادفی ساده انتخاب شدند.
ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه پنج عاملی شخصیت (NEO) کاستا و مککری (۱۹۸۵)، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۸۹) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS16 و LISRL و آزمونهای آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل تحلیل مسیر، همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و T مستقل انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد متغیرهای برونزا سازگاری و برونگرایی با ضریب رگرسیونی به ترتیب ۱۵/۰ و ۱۹/۰، به طور مستقیم اثر معنی داری بر عملکرد شغلی دارند.
همچنین بین تاب آوری و عملکرد شغلی کارکنان همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت و بین عملکرد شغلی کارکنان زن و مرد تفاوت معنی داری به دست نیامد.
بحث و نتیجه گیری: به منظور بهبود عملکرد نیروی انسانی به نقش عوامل شخصیتی و تاب آوری در معادلات نیروی انسانی توجه بیشتری صورت بگیرد.
پیش بینی عملکرد شغلی و تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیت
عملکرد شغلی: تعریف و اهمیت
عملکرد شغلی به مجموعهای از رفتارها، نتایج و دستاوردهای یک فرد در محیط کار اشاره دارد. این مفهوم نه تنها شامل کیفیت و کمیت کار انجام شده میشود، بلکه به توانایی فرد در همکاری با دیگران، حل مسائل و رسیدن به اهداف سازمانی نیز مرتبط است. عملکرد شغلی میتواند به عنوان معیاری برای ارزیابی کارمندان و تعیین نیازهای آموزشی و توسعهای آنها مورد استفاده قرار گیرد.
عوامل مؤثر بر عملکرد شغلی
1. مهارتها و دانش
تواناییهای فردی و دانش تخصصی در زمینه کاری از مهمترین عوامل مؤثر بر عملکرد شغلی هستند. افرادی که مهارتهای لازم را دارند، معمولاً قادرند وظایف خود را با کیفیت بالاتری انجام دهند.
2.محیط کار
محیط کار شامل فرهنگ سازمانی، شرایط فیزیکی و ابزارهای موجود است. یک محیط کاری مثبت و حمایتگر میتواند انگیزه و بهرهوری کارکنان را افزایش دهد.
3. مدیریت و رهبری
سبک مدیریت و رهبری نیز تأثیر زیادی بر عملکرد شغلی دارد. مدیرانی که ارتباط مؤثری با کارکنان دارند و بازخوردهای سازنده ارائه میدهند، میتوانند به بهبود عملکرد تیم کمک کنند.
ارزیابی عملکرد شغلی
ارزیابی عملکرد شغلی معمولاً از طریق روشهای مختلفی انجام میشود، از جمله:
– بازخورد 360 درجه: شامل نظرات همکاران، مدیران و زیرمجموعهها.
-هدفگذاری: تعیین اهداف مشخص برای هر کارمند و ارزیابی پیشرفت آنها.
-گزارشهای عملکرد:مستنداتی که نتایج کار را در دورههای زمانی مشخص بررسی میکنند.
بهبود عملکرد شغلی
برای بهبود عملکرد شغلی، سازمانها میتوانند اقداماتی انجام دهند:
– آموزش و توسعه:فراهم کردن دورههای آموزشی برای ارتقاء مهارتها.
-تشویق و پاداش: ایجاد سیستمهای تشویقی برای ترغیب کارکنان به عملکرد بهتر.
– تسهیل ارتباطات:یجاد کانالهای ارتباطی مؤثر بین کارکنان و مدیریت.
عملکرد شغلی نه تنها بر موفقیت فردی تأثیر دارد، بلکه بر موفقیت کلی سازمان نیز اثرگذار است. با توجه به عوامل مؤثر بر آن و روشهای ارزیابی و بهبود، میتوان به ایجاد یک محیط کاری مثبت و پربازده کمک کرد.