پیامد فردی ترومای سازمانی در یک واحد ارائه دهنده خدمت سلامت
پیامد فردی ترومای سازمانی در یک واحد ارائه دهنده خدمت سلامت
تئوری ترومای سازمانی یکی از جدیدترین مباحث در حوزه سازمانی است که به بررسی تاثیر ضربههای روحی و روانی وارده بر سازمان و آثار آن بر کارکرد فردی و سازمانی میپردازد.
هر سازمان با ویژگیهای خاصی که دارند در معرض ترومای سازمانی متفاوتی قرار میگیرند.
استخراج این نوع تروما کمک سازندهای است در مدیریت صحیحتر سازمانی.
هدف: پیامد فردی ترومای سازمانی در یک واحد ارائهدهندۀ خدمت سلامت.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع پیمایشی_مقطعی بود. جامعۀ آماری پژوهش، شامل ۲۰۰ نفر از پرسنل یک سازمان ارائه دهنده خدمات عمومی سلامت در منطقه شمال ایران میباشد. روش نمونهگیری تصادفی در دسترس میباشد و دادهها از طریق پرسشنامه گردآوری شد و به کمک آزمونهای آماری مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: در گام اول نشان داده شد سازمان مورد بررسی برپایه مشخصهها، ترومازده است.
سپس، فرضیههای تحقیق مبنی بر تأثیر سازمان ترومازده بر متغیرهای مورد بررسی تأیید شد.
نتیجهگیری: در پژوهش نشان داده شد که سازمان، در بعد افسردگی، ترس و عصبانیت در کارکنان و همچنین بعد شیوع استرس و اضطراب در سازمان و بعد روابط درون سازمانی، تروما زده است و در بعد کاهش هویت سازمانی فاصله کمی با محدوده ترومازدگی دارد.
پیامد فردی ترومای سازمانی در یک واحد ارائه دهنده خدمت سلامت
ترومای سازمانی به مجموعهای از ضربات و شوکهایی اطلاق میشود که به دلیل سوء کارکرد بخشهای مختلف یک سازمان، نظیر افراد، اهداف، ساختار و فناوری، به وقوع میپیوندد. این پدیده تأثیرات عمیقی بر زندگی و عملکرد و سلامت روانی کارکنان و همچنین بر ساختار کلی سازمان دارد.
ترومای سازمانی میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که به شرح زیر هستند:
– افراد: از دست دادن عزیزان، بیماریهای سخت، طلاق، ورشکستگی، شایعات و اخراج.
-اهداف: فشارهای ناشی از رقابت، انتظارات غیرواقعی از مدیریت و عدم توجه به نیازهای کارکنان.
-ساختار: ناکارآمدی در مدیریت و عدم وجود نظام شایستهسالاری.
تحقیقات نشان میدهند که عواملی چون ضعف فرهنگ سازمانی، فقدان صداقت و عدالت، عدم توجه به مدیریت مشارکتی و ناکارآمدی مدیران از جمله مهمترین عوامل مؤثر بر ترومای سازمانی هستند.
این عوامل میتوانند منجر به کاهش تعهد کارکنان و افزایش سکوت و بدبینی در محیط کار شوند.
ترومای سازمانی نه تنها بر عملکرد فردی کارکنان تأثیر منفی میگذارد بلکه میتواند به اتلاف منابع و انرژی سازمان منجر شود.
در صورت عدم مدیریت صحیح این وضعیت، ممکن است سازمان دچار رکود یا حتی ورشکستگی گردد.
به طور کلی، ترومای سازمانی یک چالش جدی برای بسیاری از سازمانها محسوب میشود که نیازمند توجه ویژه و مدیریت مؤثر برای جلوگیری از کاهش تاب آوری و یا عمیقتر شدن بحرانها است.