نقش هوش اخلاقی و اجتماعی در پیش بینی تاب‌آوری و کیفیت زندگی
نقش هوش اخلاقی و اجتماعی در پیش بینی تاب‌آوری و کیفیت زندگی در والدین کودکان دارای اختلال یادگیری موضوع اصلی این پژوهش است
روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و نمونه‌ی آماری این تحقیق شامل ۱۵۰ نفر از والدین کودکان ناتوان یادگیری استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۹۳ بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.
برای گردآوری، دادهها از پرسشنامه‌ی هوش اخلاقی لنیک و کیل، مقیاس هوش اجتماعی تت، مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسن استفاده شد.
سپس دادهها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند.
نتایج به دست آمده نشان داد که بین تاب‌آوری والدین با متغیر هوش اجتماعی (۴۲۳/۰=r)، خرده مقیاس درست کاری هوش اخلاقی (۵۴۴/۰=r)، خرده مقیاس بخشش هوش اخلاقی (۲۷۳/۰=r)، خرده مقیاس مسئولیت پذیری هوش اخلاقی (۲۸۲/۰=r) و خرده مقیاس دلسوزی هوش اخلاقی (۳۴۱/۰=r) رابطه‌ی مثبت و معنی دار وجود دارد.
بین کیفیت زندگی والدین کودکان ناتوان یادگیری با متغیر هوش اجتماعی (۳۴۴/۰=r)، مؤلفه‌ی دلسوزی (۳۳۰/۰=r)، مؤلفه‌ی مسئولیت پذیری (۲۳۳/۰=r)، مؤلفه‌ی بخشش (۴۴۶/۰=r) و مؤلفه‌ی درست کاری هوش اخلاقی (۲۵۳/۰=r) رابطه‌ی مثبت و مستقیم وجود دارد.
نتایج رگرسیون چندگانه به روش Enter نشان داد که متغیر هوش اجتماعی و خرده مقیاسهای هوش اخلاقی در تبیین کیفیت زندگی ۶/۴۱% و تاب‌آوری والدین دارای کودکان ناتوانی یادگیری ۴/۴۱% سهم دارند.
نقش هوش اخلاقی و اجتماعی در پیش بینی تاب آوری
