نقش آموزش و یادگیری در ارتقا تاب آوری اجتماعی شهروندان

نقش آموزش و یادگیری در ارتقا تاب آوری اجتماعی شهروندان در سال های اخیر به مبحث تاب آوری اجتماعی توجه ویژه ای شده است تاب آوری اجتماعی به عنوان توانایی گروه ها یا جوامع برای مقابله با فشارها درمواجهه با تغییرات را می باشد.ازاین رو آموزش و یادگیری می توانند نفش موثری در ارتقا تاب آوری اجتماعی برقرارکند.

مقاله حاضر به نقش آموزش و یادگیری در تاب آوری اجتماعی می پردازد.

در بیان دیگر افزایش توانایی های فردی، تاب آوری فردی و به دنبال آن تاب آوری اجتماعی را افزایش می دهد.

مبحث آموزش و یادگیری اولین اصل افزایش توانایی و ورود فرد به اجتماع محسوب می شود. در این راستا، 3متغیر اصلی و15 متغیر وابسته بررسی شد. پژوهش حاضر ازنوع توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و پیماشی (پرسش نامه) بوده است. با استفاده از روش های آماری همچون تحلیل عاملی و و همبستگی با آزمون اسپرمن و آزمون تی استفاده شد.تا اهداف مورد نظر این پژوهش محققین حاصل شود.

جامعه آماری شامل 1811 نفر و براساس فرمول کوکران نمونه آماری تعداد 317 نفر برآوردگردید.

سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن 834/0 بود که نشان می دهد پایایی پرسشنامه مطلوب است.

همچنین مقدار تأثیر یادگیری بر تاب‌آوری حداقل 29 درصد است که نشان دهنده رابطه همسو و مستقیم تاب‌آوری و یادگیری را نشان می‌دهد؛ بنابراین بالاتر رفتن سطح آموزش و یادگیری باعث افزایش تاب‌آوری می‌شود .

 

نقش آموزش و یادگیری در ارتقا تاب آوری اجتماعی شهروندان

 

 

 

 

 

 

نقش آموزش و یادگیری در ارتقا تاب آوری اجتماعی به عنوان یک موضوع مهم در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. تاب آوری اجتماعی به توانایی گروه‌ها یا جوامع برای مقابله با فشارها و تغییرات اشاره دارد. آموزش و یادگیری می‌توانند نقش موثری در ارتقای تاب آوری اجتماعی ایفا کنند.

اهمیت آموزش و یادگیری

1. افزایش توانایی‌های فردی و تاب آوری: آموزش و یادگیری به افزایش توانایی‌های فردی کمک می‌کند، که در نهایت به تاب آوری فردی و اجتماعی منجر می‌شود. این فرآیند با توسعه مهارت‌های زندگی، تفکر انتقادی، و کار تیمی همراه است.

2. ارتباط مستقیم با تاب آوری: تحقیقات نشان می‌دهد که تأثیر یادگیری بر تاب آوری حداقل ۲۹ درصد است، که نشان‌دهنده رابطه مستقیم و همسو بین این دو است. بنابراین، افزایش سطح آموزش و یادگیری می‌تواند به افزایش تاب آوری منجر شود.

3.تأثیر بر جامعه: یک جامعه تاب‌آور با آموزش و پرورش، افراد را برای مقابله با چالش‌های اجتماعی، اقتصادی، و زیست‌محیطی توانمند می‌کند. این رویکرد نه تنها به نفع دانش‌آموزان است، بلکه به بهبود کلی سلامت اجتماعی و روانی جامعه نیز کمک می‌کند.

 

راهبردهای آموزشی برای ارتقای تاب آوری

1.آموزش مهارت‌های زندگی: مدارس می‌توانند با آموزش مهارت‌های زندگی، مانند مدیریت هیجانات، حل مسئله، و ارتباطات موثر، به تقویت تاب آوری دانش‌آموزان کمک کنند.

2. ایجاد محیط حمایتی: معلمان با ایجاد محیط‌های آموزشی امن و حمایتی، می‌توانند به دانش‌آموزان کمک کنند تا با چالش‌ها و استرس‌های زندگی مقابله کنند.

3. نقش الگویی معلمان: معلمان به عنوان الگوهای رفتاری و اجتماعی، می‌توانند با رفتار و گفتار خود در افزایش تاب آوری و تحمل دانش‌آموزان موثر باشند.

 

در مجموع، آموزش و یادگیری نقش اساسی در ارتقای تاب آوری اجتماعی دارند. با تاکید بر آموزش مهارت‌های زندگی و ایجاد محیط‌های حمایتی، می‌توان تاب آوری را در افراد و جوامع تقویت کرد. این رویکرد نه تنها به موفقیت تحصیلی و روانی دانش‌آموزان کمک می‌کند، بلکه به توسعه یک جامعه تاب‌آور نیز منجر می‌شود.

 

تاب آوری اجتماعی را میتوان ظرفیت تبدیل و تحول، تطبیق و سازگاری و توان مقابله با تنش و بحرانهای اجتماعی نامید.

تاب آوری اجتماعی از ظرفیت و توانایی خاصی در افراد و گروهها، خانواده و جوامع صحبت میکند که عمدتا یادگیری و سازگاری در تغییرات تحمیل شده، و همچنین قدرت تطبیق با شرایط و متقضیات را در بر خواهد داشت؛

این به ساده ترین معنا برخورداری از آغازی همیشگی است. احیای مهربانی، توسعه سازگاری، قدرت مبتنی بر انعطاف، سرمایه و سازندگی اجتماعی را تقویت میکند وهمزمان موجب و دستاورد تاب آوری است.

زمانی که جامعه ای با نیازهای تازه، خطرات و یا تهدیدات مواجه میشود دچار درهم شکستگی و بحران خواهد شد.از این رو بسیاری از متون بازگشت سریع به شرایط قبل از بحران را تاب آوری نامیده اند.