مقایسه اختلالات روانی و تاب آوری زوجین

مقایسه اختلالات روانی و تاب آوری زوجین دارای اولین فرزند عادی و استثنایی در شهر فاروج

هدف این پژوهش مطالعه وضعیت اختلالات روانی و تاب آوری و ارتباط این دو متغیر در والدین دارای فرزند اول عادی و استثنایی بود.

 

مواد و روش کار: این پژوهش از نوع مقطعی است و از بین زوجین شهر فاروج که دارای فرزند اول عادی و استثنایی ۷ تا ۱۲ ساله بودند،

به صورت تصادفی ساده، نمونه ای شامل ۴۲۶ نفر انتخاب و به آزمونهای SCL-90 و تاب آوری کانر- دیویدسون پاسخ دادند.

تحلیل داده ها با استفاده از میانگین، انحراف معیار و آزمون های کروسکال والیس، تی مستقل و ضریب همبستگی انجام شد.

 

یافته ها:

بین میزان اختلالات روانی والدین، بر حسب ابعاد ۹ گانه روانی و تاب آوری، تفاوت معنی داری در سطح (۰۵/۰P <) وجود داشت. بین میزان اختلالات روانی و تاب آوری والدین با توجه به متغیرهای مختلف در سطح (۰۵/۰P <) تفاوت معنی داری وجود داشت.

 

بین میانگین کلیت ابعاد روانی(GSI) و تاب آوری در والدین کودکان استثنایی و عادی در سطح (۰۵/۰P <) تفاوت معنی داری وجود داشت.

بین کلیت ابعاد روانی (GSI) و تاب آوری کل آزمودنی ها، در سطح (۰۱/۰P <) همبستگی معنی داری (۶۱/۰r =) وجود داشت. ۲۰ درصد والدین دارای اختلال روانی بودند.

 

نتیجه گیری: بین والدین عادی و استثنایی در میزان اختلالات روانی و تاب آوری با توجه به متغیرهای مختلف تفاوت وجود داشت.

 

میزان اختلالات روانی زنان در مقایسه با مردان بیشتر بود و میزان تاب آوری مردان در مقایسه با زنان نیز بیشتر بود که نیازمند توجه جدی تر و برنامه ریزی بیشتر از سوی مسئولان است.

 

مقایسه اختلالات روانی و تاب آوری زوجین دارای اولین فرزند عادی