
مدل یابی علّی تاب آوری آموزشی در دانشجویان
مدل یابی علّی تاب آوری آموزشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان
تاب آوری آموزشی از جمله عوامل بسیار مهمی است که بر نتایج آموزشی تأثیر بسزایی دارد.
پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل تاب آوری آموزشی دانشجویان علوم پزشکی انجام گرفت.
روش ها : روش تحقیق در این مطالعه توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود.
نمونه مطالعه را ۴۳۳ دانشجوی کارشناسی تشکیل میدادند که با روش نمونهگیری تصادفی ساده مرحله ای و از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان انتخاب شدند. پرسشنامه های جهتگیری مذهبی، خوشبینی آموزشی، درگیری آموزشی و تاب آوری آموزشی توسط شرکتکنندگان تکمیل گردید.
دادهها به وسیله تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار AMOS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که مدل اولیه از برازش مطلوبی برخوردار است.
در این مطالعه همه مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم بجز مسیر مستقیم جهت گیری مذهبی بر درگیری آموزشی، معنادار بودند.
نتیجه گیری:
بنابراین، در تدوین برنامه های آموزشی جهت بررسی وضعیت تاب آوری آموزشی بهتر است که جهت گیری مذهبی، درگیری آموزشی و خوشبینی آموزشی مورد اهداف بررسی قرار بگیرند.
مدل یابی علّی تاب آوری آموزشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان
تابآوری آموزشی در دانشجویان به عنوان یک ویژگی کلیدی در موفقیت تحصیلی و روانی شناخته میشود. این مفهوم به توانایی دانشجویان در مواجهه با چالشها و فشارهای محیط دانشگاهی اشاره دارد و شامل چندین جنبه مهم است:
اهمیت تابآوری آموزشی
1. حفظ عملکرد تحصیلی:
تابآوری به دانشجویان کمک میکند تا در شرایط استرسزا، مانند فشارهای تحصیلی و مشکلات شخصی، عملکرد خود را حفظ کنند. این ویژگی به آنها اجازه میدهد که با وجود چالشها، به یادگیری و پیشرفت ادامه دهند.
2. ارتقای سلامت روان:
تقویت تابآوری میتواند به کاهش اضطراب و استرس کمک کند و احساس تعلق و رضایت از زندگی را افزایش دهد. دانشجویان تابآور قادرند با چالشهای زندگی دانشگاهی بهتر کنار بیایند و از شکستها به عنوان فرصتهایی برای یادگیری استفاده کنند.
3. توسعه مهارتهای حل مسئله:
آموزش تابآوری شامل تقویت مهارتهای حل مسئله و تفکر انتقادی است که به دانشجویان کمک میکند تا در مواجهه با مشکلات، راهحلهای مؤثری پیدا کنند[.
4. افزایش اعتماد به نفس:
دانشجویانی که تابآوری بالایی دارند، معمولاً اعتماد به نفس بیشتری دارند که به آنها این امکان را میدهد تا با دیدی مثبت به مشکلات نگاه کنند و به جای تسلیم شدن، به دنبال راهحلها باشند.
5. پیشرفت تحصیلی بهتر:
تحقیقات نشان دادهاند که بین تابآوری و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت وجود دارد. هر چه تابآوری دانشجویان بیشتر باشد، احتمال موفقیت آنها در تحصیل نیز افزایش مییابد.
راههای ارتقای تابآوری
برای تقویت تابآوری در دانشجویان، میتوان از روشهای زیر استفاده کرد:
– ترویج احساسات مثبت
– آموزش مهارتهای حل مسئله
– پرورش شایستهسالاری
– تشویق به هدفگذاری
– ایجاد روابط دوستانه بین استاد و دانشجو
این اقدامات میتوانند به ایجاد فضایی حمایتی کمک کنند که در آن دانشجویان بتوانند مهارتهای تابآوری خود را توسعه دهند.
تابآوری آموزشی میتواند بهبود سلامت روانی دانشجویان را نیز تسهیل کند. بنابراین، توجه به پرورش این ویژگی در برنامههای آموزشی و مشاورهای ضروری است تا دانشجویان بتوانند با چالشهای تحصیلی و اجتماعی بهتر کنار بیایند.