سرمایه معنوی و تاب آوری

سرمایه معنوی و تاب آوری : سرمایه معنوی حافظ روح انسان است سرمایه معنوی به منابع درونی افراد اشاره دارد که از باورها، اعمال و ارتباطات معنوی آنها سرچشمه می گیرد. این شامل ارزش ها، باورها و حس هدفمندی است که از معنویت یا مذهب به دست می آید.

معنویت مرکزیت سازه سلامت است.

سرمایه معنوی از طریق دلبستگی به یک نیروی فراانسانی به دست می آید که اغلب به خداوند متعال معطوف است.

سرمایه معنوی به صلح، اعتماد و امید منجر می شود. 

سرمایه معنوی به عنوان منبعی هدایت کننده در نظر گرفته می شود که پیروی، تعهد، هویت و هدفمندی را تقویت می کند.

این سرمایه با هوش معنوی، تأکید بر دیدگاههای ارزش‌محور، نگرانی های عام المنفعه و جهانی، شفقت، تفکر بلندمدت،  تاب آوری، و توانایی عمل از عمیق‌ترین اعتقادات فرد مرتبط است.

سرمایه معنوی با سایر انواع سرمایه متفاوت است زیرا منابع درونی ناشی از باورها، ارزش ها و ارتباطات معنوی فرد را در بر می گیرد.
برخلاف سرمایه مادی، فکری، اجتماعی و مالی، سرمایه معنوی بر ایمان، هدف و معیارهای اخلاقی متمرکز است. سرمایه معنوی در مورد میزان ارتباط فرد با معنویت یا خدا، تعهد به اهداف عالی زندگی و معیارهای اخلاقی است که فرد از آن حمایت می کند.
تعریف و اندازه گیری آن دشوار تلقی می شود، اما نقش مهمی در افزایش شادی، خرد ورزی و قدرت دارد. در حالی که سرمایه مادی با پول، سرمایه فکری با دانش، سرمایه اجتماعی توسط شبکه های اجتماعی و سرمایه مالی با منابع مالی سنجیده می شود، سرمایه معنوی حول محور ایمان، ارزش ها و دارایی های معنوی می چرخد که رفتار و تصمیم گیری را هدایت می کند و در نهایت بر شادی فردی تأثیر می گذارد.

سنجش و اندازه گیری سرمایه معنوی می تواند شاخص های مربوط به دینداری، اخلاق، ظرفیت تعالی، تقدس و طهارت زندگی، نوع دوستی و خلاقیت باشد. این ابعاد دیدگاهی کل نگر از سرمایه معنوی یک فرد ارائه می دهد که منعکس کننده ارتباط آنها با معنویت، ارزش های اخلاقی و رفتارهای نوع دوستانه است. به طور کلی، اندازه‌گیری سرمایه معنوی با هدف جذب منابع درونی ناشی از باورها و عملکردهای معنوی افراد است که به تاب آوری ،  رفاه و فرآیندهای تصمیم‌گیری کمک می‌کند.
سازمان‌ها می‌توانند فرهنگی ایجاد کنند که تاب‌آوری را تقویت کند، رضایت شغلی را افزایش دهد و تعهد سازمانی را ارتقا دهد. تحقیقات نشان می دهد که سرمایه معنوی در محیط کار می تواند منجر به بهبود وحدت کارکنان و انسجام سازمانی، عملکرد شغلی و توسعه پایدار میشود .

برای توسعه سرمایه معنوی، باید بر پرورش باورها، ارزش ها و گرایش هایی تمرکز کرد که رفتار اجتماعی، سازمانی و فردی را به سمت اهداف و ارزش های بالاتر سوق می دهد.

روی رشد معنوی سرمایه گذاری کنید: با اولویت دادن به اعمال معنوی مانند شنیدن و مطالعه کلام خدا، ایجاد روابط با دیگرانی که از رشد معنوی حمایت می کنند، و سرمایه گذاری زمان، انرژی و منابع برای درک و به کارگیری آموزه های معنوی شروع کنید.
ارزش ها و فضائل را در آغوش بگیرید: یک سیستم ارزشی شخصی، بینش اخلاقی و انگیزه ای برای فراتر رفتن از محدودیت ها به سوی استانداردهای بالاتر و اهداف اساسی ایجاد کنید. فضیلت هایی مانند صداقت، صداقت، فروتنی، ایثار و شجاعت را در آغوش بگیرید .

مشارکت در عدالت اجتماعی: همبستگی و تعامل با دیگران مهم است، به فعالیت هایی برای توسعه عدالت اجتماعی و اقتصادی متعهد شوید و از اشکال مختلف سرمایه به جای منافع شخصی برای منافع عمومی استفاده کنید.
برای افزایش سرمایه معنوی، تعهدات بلندمدت خود را نسبت به این اقدامات انجام دهید .

رفتار اخلاقی را تمرین کنید: به روشی عمل کنید که با اصول کتب و فرامین الهی مانند صداقت، مسئولیت پذیری، صداقت، امید، عشق، اعتماد، سرپرستی، انصاف و وفاداری همسو باشد. با تجسم این ارزش ها در تعاملات روزانه، به رشد سرمایه معنوی کمک می کنید .

تمرکز بر روابط: با محرومین و افراد به حاشیه رانده شده ارتباط برقرار کنید، در اقدامات دگرگون کننده ای شرکت کنید که به نفع جامعه است، و تغییرات اجتماعی پایدار را ایجاد کنید.با اولویت دادن به روابط و رفاه جامعه، سرمایه معنوی شخصی و اجتماعی را افزایش می دهید .

به دنبال انگیزه های بالاتر و ارزشهای متعالی باشید: از انگیزه های پایین تر مانند ترس، طمع و ابراز وجود به سمت انگیزه های بالاتر مانند اکتشاف، همکاری، تسلط و خدمات بالاتر بروید.
انتظار میرود با بکارگیری چنین پیشنهاداتی افردا بتوانند سرمایه معنوی خود را پرورش داده و رشد دهند و حس هدفمند، صداقت و کمک به خیری بزرگ‌تر و عام المنفعه را تقویت کنند.