رابطه سرمایه روان شناختی با تاب آوری
رابطه سرمایه روان شناختی (امید، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی) با هدف های پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان سال اول
پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سرمایه روان شناختی (امید، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی) با هدف های پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان سال اول انجام گرفت.
به همین منظور از بین دانشجویان سال اول کارشناسی دو دانشگاه آزاد اسلامی مسجد سلیمان و اهواز ۵۲۰ نفر (۲۶۲ پسر و ۲۵۸ دختر) به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.
برای گردآوری داده ها از مقیاس امیدواری گرایشی بزرگسالان، آزمون جهت گیری زندگی (فرم تجدید نظر شده)، مقیاس تاب آوری و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی که ۴ مولفه سرمایه روان شناختی را اندازه گیری می کنند و جهت اندازه گیری اهداف پیشرفت از خرده مقیاس های هدف های تبحرگرا، عملکرد گرا و عملکرد گریز از مجموعه الگوهای یادگیری سازگار و خرده مقیاس هدف تبحرگریز از مجموعه مقیاس های هدف های پیشرفت اندرو و همکاران استفاده شد.
عملکرد تحصیلی نیز با استفاده از میانگین نمره های پایانی اندازه گیری شد.
برای تحلیل داده ها از تحلیل عامل تاییدی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه روان شناختی و ۴ مولفه آن با هدف های تبحرگرا، عملکردگرا و عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنادار و با هدف عملکرد گریز رابطه منفی معنادار دارند.
همچنین، اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی دارای رابطه معنادار هستند. به علاوه، ترکیب چهار متغیر امید، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی بهتر می تواند جهت گیری هدف تبحر گرایی و عملکرد تحصیلی دانشجویان را پیش بینی کند