رابطه حمایت اجتماعی و سبکهای مقابله با تاب آوری
رابطه حمایت اجتماعی و سبکهای مقابله با تاب آوری در پسران نوجوان
هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه حمایت اجتماعی و سبکهای مقابله با تاب آوری در پسران نوجوان حومه شهر تهران بود.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از همبستگی بود. ۴۱۰ نوجوان نوجوان از میان دانش آموزان مقاطع تحصیلی راهنمایی و دبیرستان مناطق حومه شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند.
اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های سبک های مقابله ای اندلر و پارکر(۱۹۹۰) حمایت اجتماعی ادراک شده واکس، فیلیپس،هالی، تامپسون، ویلیامز و استوارت(۱۹۸۶) و تاب آوری کانر و دیویدسون(۲۰۰۳) جمع آوری شد. داده ها با روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش میتوان چنین نتیجه گیری کرد که افزایش حمایت اجتماعی نوجوانان مناطق حومه شهر تهران خانواده شان و ارائه خدمات شهری توسط نهادهای ذیربط جهت حمایت هرچه بیشتر آنان، همچنین آموزش مهارت های اساسی و مفید مقابله با مشکلات می تواند نقش مهمی در افزایش تاب آوری نوجوانان داشته باشد.
رابطه حمایت اجتماعی و سبکهای مقابله با تاب آوری در پسران نوجوان
لازاروس وفولکمن (1984) دو نوع کلی مقابله با فشار روانی را مشخص کرده اند: مقابله متمرکز برمشکل ( مسئله مدار ) و مقابله متمرکز بر هیجان ( هیجان مدار ).
راهبرد متمرکز بر مشکل می تواند معطوف به بیرون باشد.
هدف راهبردهای مقابله ای معطوف به بیرون تغییر موقعیت یا رفتارهای دیگران است، درصورتی که راهبردهای مقابله ای معطوف به درون شامل تلاشهایی است که برای بررسی مجدد نگرشها ونیازهای خود و کسب مهارتها و پاسخهای تازه انجام می دهیم.
هدف اصلی مقابله متمرکز بر هیجان کنترل ناراحتی هیجانی است.
راهبردهای مقابله ای متمرکز بر هیجان شامل تمرین جسمانی، مراقبه، بیان احساسات و جستجوی حمایت اجتماعی است. وقتی افراد احساس کنند که می توانند درباره مشکل یا موقعیت کاری انجام دهند، به احتمال زیاد به مقابله متمرکز بر مشکل دست می زنند. ولی زمانی که مشکل یا موقعیت را فراتر از تواناییهای خود تلقی می کنند، به احتمال زیاد به مقابله متمرکز بر هیجان دست می زنند.
یکی از مهمترین تقسیم بندی ها، مربوط به اندلر وپارکر(1994) است. این تقسیم بندی در جریان تهیه پرسشنامه سبک های مقابله با فشار روانی صورت گرفته است آنها سبک های مقابله ای را به سه دسته تقسیم کردند: 1) مقابله عملی ( تکلیف مدار )، 2) مقابله هیجانی و 3) مقابله اجتنابی. که هدف پژوهشگر نیز در این پژوهش بررسی این سه سبک مقابله می باشد.
سبکهای مقابله‌ای هر فرد را میتوان به کمک آزمون سبکهای مقابله‌ای (CSI) ارزیابی کرد. پرسش‌نامه‌ی راه‌بُردهای مقابله‌ای (CSI) ۸ نوع سبک مقابله‌ای را مشخص می‌کند که عبارت‌اند از:
۱. سبک مقابله‌ای حل مسئله
این سبک مقابله‌ای استفاده از راه‌بُردهایی را شامل می‌شود که معطوف به حذف منابع استرس و تغییر دادن موقعیت استرس‌زا هستند.
۲. سبک مقابله‌ای بازسازی شناختی
شامل راه‌بُردهای شناختی‌ای می‌شود که معنای موقعیت استرس‌زا را تغییر می‌دهند، به صورتی که جنبه‌های مثبت آن مدنظر قرار گرفته و مشکل از چشم‌انداز دیگری مشاهده می‌شود.
۳. سبک مقابله‌ای ابراز هیجان
تخلیه و ابراز هیجانات ناخوشایند حاصل از موقعیت استرس‌زا.
۴. سبک مقابله‌ای حمایت اجتماعی
جست‌وجوی حمایت هیجانی از طرف مردم، خانواده و دوستان به منظور تسکین احساسات ناخوشایند.
۵. سبک مقابله‌ای دوری از مسئله
انکار مشکلات و دوری از افکار و اقدامات مربوط به رویداد استرس‌زا.
۶. سبک مقابله‌ای تفکر آرزومندانه
استفاده از راه‌بُردهای شناختی‌ای که ناتوانی یا عدم تمایل به تغییر موقعیت را منعکس می‌کنند. صرفا آرزو برای بهبود شرایط را در بر می‌گیرد.
۷. سبک مقابله‌ای خودسرزنش‌گری
مقصر دانستن خود برای موقعیت به‌وجود‌آمده و سرزنش بیش‌ازحد خود.
۸. سبک مقابله‌ای اجتناب اجتماعی
منزوی شدن، جدایی از شبکه‌ی اجتماعی خانواده و دوستان و کناره‌گیری از اجتماع.
در مقابله با استرس‌‌زاهای محیطی اگر سبک کارآمدی برای کنترل استرس داشته باشید، می‌توانید از اثرات سوء استرس در امان باشید.