رابطه تاب‌آوری و شادکامی والدین با مشکلات رفتاری
رابطه تاب‌آوری و شادکامی والدین با مشکلات رفتاری دانش آموزان ابتدایی
هدف این پژوهش بررسی ارتباط تاب‌آوری و شادکامی والدین با مشکلات رفتاری دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود.
روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.
جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بودند که در سال ۹۴- ۱۳۹۳ به تحصیل اشتغال داشتند.
از این جامعه آماری تعداد ۱۲۰ نفر به روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند.
برای جمع‌آوری داده‌ها از سه پرسشنامه تاب‌آوری، شادکامی و فرم والدین فهرست رفتاری کودک استفاده شد.
داده‌های پژوهش با استفاده از همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان و تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شد.
نتایج نشان داد بین تاب‌آوری والدین با مشکلات عاطفی، اضطرابی، بیش‌فعالی و رفتار مقابله‌ای دانش‌آموزان رابطه منفی معنا‌داری وجود داشت.
همچنین شادکامی والدین با مشکلات عاطفی، اضطرابی، جسمانی، بیش‌فعالی، رفتار مقابله‌ای و مشکلات سلوک دانش‌آموزان رابطه منفی معنا‌دار داشت.
تاب‌آوری والدین پیش‌بینی کننده مشکلات بیش‌فعالی دانش‌آموزان و شادکامی والدین پیش‌بینی کننده مشکلات عاطفی، اضطرابی، جسمانی، رفتار مقابله‌ای و سلوک دانش‌آموزان بود.
همچنین بین دانش‌آموزان دختر و پسر از نظر ابعاد مشکلات رفتاری تفاوتی وجود نداشت. بنابراین، نتایج نشان‌دهنده اهمیت تأثیر ویژگی‌های والدین بر مشکلات رفتاری دانش‌آموزان دختر و پسر بود.
رابطه تاب‌آوری و شادکامی والدین با مشکلات رفتاری دانش آموزان ابتدایی
مشکلات رفتاری در کودکان به مجموعه‌ای از رفتارهایی اطلاق می‌شود که ممکن است به خود یا دیگران آسیب برسانند و بر عملکرد اجتماعی، تحصیلی و عاطفی کودک تأثیر منفی بگذارند.
این مشکلات می‌توانند از نافرمانی ساده تا اختلالات جدی‌تر مانند اختلال سلوک و ADHD متغیر باشند.
انواع مشکلات رفتاری
1. عصبانیت و طغیان‌های عاطفی: این رفتارها معمولاً در کودکان کوچک‌تر مشاهده می‌شود و می‌تواند ناشی از خستگی، گرسنگی یا عدم توانایی در مدیریت احساسات باشد.
2.سرپیچی و نافرمانی: این نوع رفتار شامل عدم پیروی از قوانین و دستورات است و ممکن است به اختلال نافرمانی مقابله‌ای (ODD) تبدیل شود.
3. بیش فعالی: این مشکل شامل تحرک و فعالیت بیش از حد است که معمولاً با اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) همراه است.
4. اختلالات عاطفی: این دسته شامل مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب، و اختلالات رفتاری ناشی از عوامل محیطی یا بیولوژیکی است.
5. لجبازی: کودکانی که دچار اختلال لجبازی هستند، به طور مکرر با بزرگ‌ترها مخالفت کرده و رفتارهای خصمانه‌ای از خود نشان می‌دهند.
علل مشکلات رفتاری
– عوامل ژنتیکی:وراثت می‌تواند نقش مهمی در شکل‌گیری مشکلات رفتاری داشته باشد.
-محیط خانوادگی: محیط‌های پراسترس، تغییرات در روال زندگی، یا تجربیات منفی اجتماعی می‌توانند به تشدید مشکلات رفتاری منجر شوند.
-سبک فرزندپروری: نظم و انضباط ناسازگار و تنبیه‌های سخت یا روشهای ناکارآمد فرزندپروری می‌تواند به بروز مشکلات رفتاری کمک کند.
– نقص‌های اجتماعی و ارتباطی: کمبود مهارت‌های اجتماعی و مشکلات در کنترل احساسات نیز می‌توانند عامل مؤثری در ایجاد مشکلات رفتاری باشند.
نشانه‌ها و علائم
مشکلات رفتاری ممکن است به صورت‌های مختلفی ظاهر شوند، از جمله:
– خشونت و پرخاشگری
– نافرمانی مداوم
– عدم احترام به دیگران
– کاهش عملکرد تحصیلی
– کمبود کنترل خشم.
اگر این نشانه‌ها برای مدت طولانی ادامه یابند یا تأثیر منفی بر زندگی کودک بگذارند، مشاوره با متخصصین سلامت روان ضروری است تا بتوان راهکارهای مناسبی برای مدیریت این مشکلات ارائه داد.