رابطه بین تاب آوری و فرسودگی شغلی پرستاران

رابطه بین تاب آوری و فرسودگی شغلی پرستاران

فرسودگی شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارآیی و از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی است.

ویژگی‌های شخصیتی همچون تاب آوری به عنوان حائلی در برابر وقایع استرس‌زا و مشکلات روانی ناشی از کار از جمله فرسودگی شغلی است.

با توجه به اهمیت نقش پرستاران در سیستم خدمات بهداشتی- درمانی، این تحقیق به بررسی رابطه این دو متغیر می پردازد.

 

روش بررسی‌: این مطالعه توصیفی- همبستگی بر روی ۳۰۴ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر تهران انجام شد که در سال ۱۳۸۹ مشغول به‌کار بوده اند و به طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش(MBI)، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون(CD-RISC) و پرسشنامه مشخصات دموگرافیک پاسخ دادند.

برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار آماری SPSS- 18 استفاده شد.به منظور تبیین رابطه تاب آوری و فرسودگی شغلی ازروش همبستگی استفاده شد.

 

یافته‌ها: براساس یافته های پژوهش، ۶/۳۲درصد از پرستاران، فراوانی و ۹/۹درصد شدت خستگی عاطفی را در حد بالا‌، در مولفه فراوانی و شدت مسخ شخصیت، به ترتیب ۷/۲۵‌درصد و ۱/۱۸‌درصد پرستاران در حد بال‌ ، ۱/۴۲ درصد‌، مولفه فراوانی و ۹/۶۰ درصد شدت عدم موفقیت فردی را در حد بالا تجربه کرده بودند. همچنین این فرضیه که بین فرسودگی شغلی و تاب آوری پرستاران رابطه معنی‌دار وجود دارد، در سطح ۰۱/۰ تایید شد.

 

 نتیجه‌گیری: با توجه به‌اینکه تاب آوری یکی از عوامل پیش بینی‌کننده فرسودگی شغلی است،

پیشنهاد می‌شود مهارت‌های افزاینده تاب آوری از طریق تشکیل کارگاه‌های شناخت و ارتقای تاب آوری به پرستاران آموزش داده شود.

 

 

رابطه بین تاب آوری و فرسودگی شغلی پرستاران

 

 

میزان خستگی مفرط شغلی در میان پرستاران و پیراپزشکان و البته پزشکان ، هم به لحاظ شیوع و هم اندازه آن، رو به تزاید است .

این مساله موضوع کتاب پرشک تاب آور است که توسط دکتر محمدرضا مقدسی و عفت جیدری ترمه و انتشارات رشد آن را منتشر کرده است

دلایل زیادی  برای فرسودگی و خستگی مفرط پرستاران مورد توه قرار گرفته که  میتوان به جمله کاغذبازی، نبود استقلال، گزارشهای پزشکی الکترونیکی، و تغییرات اساسی روزافزون در تامین مراقبتهای پزشکی اشاره کرد