تاب آوری و پیشرفت تحصیلی
تاب آوری و پیشرفت تحصیلی
مطالعه حاضر از نوع همبستگی است. در این مطالعه ۲۸۰ نفر از دانش آموزان کم شنوا (۱۴۳ پسر و ۱۳۷ دختر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.
از آزمودنی ها خواسته شد مقیاس تاب آوری کانرو دیویدسون را تکمیل کنند و از معدل کل سال تحصیلی ۹۳-۹۲ آنها استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون استفاده شد.
نتایج نشان داد تاب آوری می تواند پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند
رابطه تاب آوری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان کم شنوا
حقوق جوانان ناشنوا روی نیازهای آموزشی دانشجویانی تاکید میکند که به لحاظ فرهنگی متفاوت هستند و تضمین میکند که وقتی در محیط محدود کننده قرار داده میشوند، خدمات اضافی به آنها داده شود.بر اساس قانون، باید به دانشجویان ناشنوا و کسانی که گوش سنگینی دارند، سرویسها و خدماتی مثل مترجمان زبانهای اشاره، اصلاحات امتحانی و افرادی که یادداشت بر میدارند، ارائه داد تا بتوانند در کلاس ها مشارکت کاملی داشته باشند.
آنها حق شرکت در برنامه ریزی فردی آموزشی را دارند، برنامه ایی که بر اساس سنجش، هر دانشجوی ناشنوا بتواند سرویسها و خدمات مناسب آموزشی را در اختیار داشته باشد و تضمین شود که خدمات و تسهیلات مکمل نیازهای آکادمیک آنها را برطرف میکند.این مسئله فرهنگ کلانی را پیشنهاد میکند که سازگاری مثبت را با چالشهای ناشنوایی امکانپذیر ساخته و تسهیل میکند.
پیشرفت تحصیلی به معنای بهبود و ارتقاء در زمینههای آموزشی و علمی است که میتواند شامل افزایش نمرات، کسب مهارتهای جدید و توسعه تواناییهای فردی باشد.
این پیشرفت نهتنها به یادگیری بهتر کمک میکند بلکه اعتماد به نفس دانشآموزان را نیز افزایش میدهد.
برای دستیابی به پیشرفت تحصیلی، چندین عامل مؤثر وجود دارد. اولین عامل، انگیزه و علاقه فرد به یادگیری است.
زمانی که دانشآموزان هدفگذاری کنند و برای رسیدن به آن تلاش کنند، احتمال موفقیت آنها بیشتر میشود. همچنین، استفاده از روشهای مطالعه مؤثر و مدیریت زمان نیز نقش مهمی در پیشرفت تحصیلی ایفا میکند.
علاوه بر این، حمایت خانواده و معلمان میتواند تأثیر بسزایی در ایجاد یک محیط یادگیری مثبت داشته باشد.
تعامل با همکلاسیها و مشارکت در فعالیتهای گروهی نیز میتواند به تقویت مهارتهای اجتماعی و یادگیری کمک کند.