تاب آوری و دیابت ( روز جهانی بهداشت )

 

تاب آوری و دیابت بیماریهای مزمن سخت درمان وبی درمان علاوه بر عوارض تن کارشناختی دارای تبعات روانشناختی هم هستند.

 

دیابت نوع ۲ یک بیماری مزمن است که می‌تواند منجر به مشکلات شدید سلامتی شود. عصر امروز بمناسبت روزجهانی بهداشت اعضای سازمان مردم نهاد ( فردای سپید امید) و سایرفعالان و علاقه مندان عرصه سلامت اجتماعی در جلسه ای که در تالار اجتماعات کریس برگزار گردید با مبانی  و تبعات روانشناختی بیماریهای مزمن بویژه دیابت آشنا شدند.

دستاوردهای پژوهشی و مطالعات تاب آوری در ارتباط با این بیماری ، عوارض و ویژگی های روانشناختی بیماریهای سخت درمان وبی درمان و برخی ازمهارتها ومولفه های تاب آوری از اهم موضوعاتی بود که مورد تاکید قرار گرفت .

سازمان جهانی بهداشت طبق رسم ، هرسال شعاری را انتخاب میکند که برای امسال بیماری دیابت اعلام گردیده بود.

بیماریهای مزمن سخت درمان وبی درمان علاوه بر عوارض تن کارشناختی دارای تبعات روانشناختی هم هستند و آموزش تاب آوری دراین خصوص قبل و بعداز ابتلا میتواند کارساز و مورد توجه باشد.

دیابت شایع ترین بیماری مزمن متابولیک است که منجر به کاهش کیفیت زندگی بیماران می­شود. این بیماری با ایجاد بحران در ابعاد جسمی، روانی و معنوی، باعث افزایش استفاده از منابع معنوی به عنوان یک مکانیزم مقابله ای می­شود. از متغیرهایی که موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران می­شود. تاب آوری است که ابعاد مختلف زندگی بیماران را هماهنگ می­کند و جهت سازگاری با بیماری لازم است. پژوهش حاضر باهدف تعیین ارتباط نیازهای معنوی و تاب آوری بر کیفیت زندگی در بیماران دیابتی انجام شد.

هم عوامل داخلی و هم عوامل خارجی بر تاب آوری تأثیر می‌گذارند. افراد متفاوت هستند، بنابراین سطوح انعطاف پذیری آنها نیز متفاوت است. برای مثال، بزرگسالانی که سطح حمایت اجتماعی بیشتری دارند، به احتمال زیاد دارای سطوح قوی‌تری از تاب‌آوری هستند.

تاب آوری یک عامل مهم در مدیریت شرایط مزمن مانند دیابت است.

تحقیقات نشان داده است که تاب آوری از یک سو منجر به تجربه بیشتر احساسات مثبت خواهد بود و از سوی دیگر  از شدت احساسات منفی میکاهد.

این فرایند می تواند برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد این می‌تواند از افراد در برابر استرس محافظت کند به ویژه برای آندسته از مبتلایان که دیابت را مدیریت می‌کنند زیرا استرس می‌تواند منجر به مکانیسم‌های مقابله ناسالم مانند مصرف بیش از حد الکل و رژیم غذایی نامناسب شود

تاب آوری می‌تواند به افراد مبتلا به دیابت کمک کند تا بهتر با چالش‌های مرتبط با شرایط خود کنار بیایند. مطالعات نشان داده است که بیماری مزمن دیابت ناتوان کننده است که بر عملکرد شغلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی دارد.

در این گونه موارد حمایت اجتماعی، افزایش میزان تاب آوری را موجب خواهد شد که این امر می تواند در مقابله با مشکلات و هیجانات به فرد کمک کند مطالعات دالی نشان داده اند ارائه راهکارهای مناسب جهت افزایش عزت نفس و تاب‌آوری در بیماران دیابتی موجب اصلاح و ارتقای کیفیت زندگی این بیماران خواهد شد.

تاب آوری در بیماران دیابتی به عنوان یک عامل مهم در مدیریت و مقابله با چالش‌های ناشی از این بیماری شناخته می‌شود. تاب آوری به توانایی افراد برای سازگاری با شرایط سخت و مقابله با استرس اشاره دارد.

در بیماران دیابتی، تاب آوری می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و مدیریت بهتر بیماری کمک کند.

عوامل مؤثر بر تاب آوری در بیماران دیابتی

1.حمایت اجتماعی: افزایش دریافت حمایت اجتماعی از خانواده، دوستان و افراد مهم زندگی می‌تواند تاب آوری را در بیماران دیابتی افزایش دهد. این حمایت می‌تواند به عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای عمل کند و به افراد کمک کند تا با مشکلات و هیجانات ناشی از بیماری کنار بیایند.

2. عزت نفس: افزایش عزت نفس نیز با تاب آوری و کیفیت زندگی در بیماران دیابتی مرتبط است. مطالعات نشان داده‌اند که با ارتقای عزت نفس و تاب آوری، کیفیت زندگی بیماران دیابتی بهبود می‌یابد.

3.درمان‌های روان‌شناختی: مداخلات روان‌شناختی مانند درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی و پذیرش و تعهد می‌توانند تاب آوری و بهزیستی روان‌شناختی بیماران دیابتی را افزایش دهند. این درمان‌ها همچنین می‌توانند به کاهش قند خون کمک کنند.

 نقش تاب آوری در مدیریت دیابت

– **سازگاری با بیماری: تاب آوری به بیماران دیابتی کمک می‌کند تا با چالش‌های ناشی از بیماری سازگار شوند و از خود کنترلی مناسب در مدیریت بیماری داشته باشند.
– افزایش احساس کنترل: با افزایش تاب آوری، بیماران دیابتی می‌توانند احساس کنترل بیشتری بر بیماری خود داشته باشند، که این امر به ارتقای سطح عزت نفس و کیفیت زندگی کمک می‌کند.
– کاهش استرس: تاب آوری می‌تواند از شدت استرس و هیجانات منفی بکاهد و به تجربه بیشتر احساسات مثبت در بیماران دیابتی کمک کند.