تاب آوری و توانایی با نگرانی و شتاب همخوان نیست

تاب آوری و توانایی با نگرانی و شتاب همخوان نیست

عفت حیدری مترجم کتاب سندرم زنان شتابزده در یادداشتی برای باشگاه تاب آوری نوشت هر روز زندگی کاری ام را با افرادی که خیلی زیاد می­خورند؛ کار می­کنند.آنها می دانند چه می­کنند و همچنین به نظر می­رسد که نمی توانند دست از اینکار بردارند.گاهی اوقات غذا مغذی است و گاهی هم نه.

بدون توجه به این نکته آنها می­دانند که اگر دست از پرخوری بردارند؛ سلامتی آنها خیلی بهتر می­شود.این زنان بطور منظم به دیدن من می­آیند و می خواهند مرا ببینند چرا که می خواهند وزن کم کنند.آنها می دانند که برای وزن کم کردن چه بخورند و چه نخورند.
با این حال آنها این کار را انجام نمی دهند؛ گرچه حقیقتا باور دارند که آنها برای کاهش وزن نومید اند. آنها مردمی باهوش هستند که درک نمی کنند چرا این کار را می­کنند.

شما به خود می­گویید که هر کاری را برای کاهش وزن و برای لاغری انجام می­دهید. احتمالا همه اطلاعات لازم را برای انجام اینکار دارید؛ خوب چه چیزی مانع شماست؟ یا وقتی شروع کنید؛ چه چیزی مانع می شود؟
بین خوردن چند قاشق بستنی و خوردن همه قوطی بستنی خیلی تفاوت هست.
یا بین خوردن یکی دو تکه بیسکوییت با فنجان چای و بلعیدن تمام بسته بیسکوییت مسلما تفاوت فاحشی وجود دارد.

پرخوری نه تنها باعث می شود که شکم تان باد کند و نفخ کنید و ناراحت شوید؛ بلکه اغلب باعث می شود که حرفهای نامهربانانه ایی به خود بزنیم و بگوییم که من قدرت اراده ایی ندارم و باور نمی کنم که چقدر بیخودم.می دانیم که نباید این کار را کنیم؛ ولی بهرحال این کار را انجام می دهیم و در حالی  سر بر بستر خواب می گذاریم که از دست خود حسابی شکاریم و ناراحت! احساس گناه ما بابت این کار آنقدر زیاد است که باور داریم هرگز نمی توانیم خود را عوض کنیم. این باور که همه چیز پایدار است ؛ باوری بسیار مخرب است.
بنابراین چه چیزی باعث می شود که افراد با بهترین نیات؛ پرخوری کنند؛ گرچه می دانند که نباید این کار را انجام دهند؟
ممکن است علاوه بر افزایش ترشح هورمون کورتیزول به دلیل استرس طولانی مدت؛ عوامل بیوشیمی دیگری هم دست داشته باشند.
عواملی مثل پایین بودن سطح استروژن عملکرد پایین تیروئید؛ یا قند خونی در نوسان است؛ همه نقش بازی می کنند و علاوه بر این عوامل احساسی و باورهایی هم که ممکن است حتی روح مان هم خبر نداشته باشد؛ دخیل اند.

ممای آن این است که نگرانی ها را تا زمانی که مشکل ساز است ترک کنید. بعد یک باره مشکل ساز می شود؛می توانید با آن مواجه شوید.اما نگرانی ها را رها کنید؛ برای آنکه نتیجه ایی از آن نمی گیرید.
تاثیر نگرانی ها این است که با تولید کورتیزول اضافه بندرت می توانید متابولیسم خود را طوری پایین بیاورید که به ذخیره چربی بیانجامد؛ در نتیجه فضای ذهنی شما پر از غم و اندوه و ناراحتی می شود.
برای برخی از شما نگرانی و شتابزدگی با هم رخ می دهند.و بدن شما مواد شیمیایی ترشح می کند و بدن شما باور دارد که می تواند بر اساس اطلاعات دریافتی به شما کمک کند.

خستگی آدرنال
اگر استرس ادامه دار باشد؛ مرحله بعدی بیوشیمی استرس شامل آن است که چطور سطح کورتیزول افت می کند.
یادتان باشد که غدد آدرنال شما برای این نوع استرس طراحی نشده است.اگر سالها و سالها سطح هورمون کورتیزول در خون شما بالا باشد؛ ممکن است غدد فوق کلیوی نتوانند با سطوح  هورمون تولید شده در بدن تان کنار بیایند و به نوعی این غدد صدمه می بینند.

در کل در این شرایط شما فرسوده می شوید. مهمترین علائم این عارضه بدین قرار است:
. صبح ها به دشواری از خواب بلند می­شوید
.ناتوانی در مدیریت استرس
.خستگی منظم و غیر قابل توضیح
.هوس غذاهای شور کردن
.افسردگی ملایم
.بی خوابی
.سیستم ایمنی ضعیف؛مستعد ابتلا به عفونت های متعدد

.خستگی در صبح ها – اما اگر در هر مرحله ایی در روز به خصوص غروب ها احساس خستگی می کنید.اگر تا ساعت ۱۰ نخوابید؛ احتمالا تا یک شب بیدار می مانید. و دیگر خوابتان نمی برد.

 نتیجه استرس زیاد اغلب خستگی آدرنال است.
نشانه های اصلی خستگی آدرنال ؛ خستگی عمیق و برطرف نشده است.با این حال خستگی نشانه اصلی خستگی آدرنال است.دیده ام که خیلی از زنان با وجود خستگی نمی توانند استراحت کنند.
دراین وضعیت آرزو می کنید که خواب راحتی داشته باشید و بتوانید خوب استراحت کنید
ولی با این حال اصلا نمی توانید خوب بیارامید از عفت حیدری کتابهای دیگری چون تاب آوری زنان ،  تاب آوری در مدارس ، الهه ها هرگز پیر نمیشوند متشر و در اختیار علاقه مندان است.