تأثیر برنامه آموزش تاب آوری بر ارزیابی های شناختی
تأثیر برنامه آموزش تاب آوری بر ارزیابی های شناختی، مقابله و هیجان ها
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش تابآوری بر ارزیابیهای شناختی، مقابله فعال و هیجانهای مثبت و منفی گروهی از دانشآموزان دختر انجام شد.
در این پژوهش تجربی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل و همراه با پیگیری، ۳۲ دانشآموز دختر ۱۲ساله در دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از آموزش به نسخه تجدیدنظرشده سنجش ارزیابی تنیدگی (رویلی، رویش، جاریکا و واگن، ۲۰۰۵)،مقیاس مقابله فعال (گرینگلس، شوارزر، جاکوبیک، فیکسنبام و تابرت، ۱۹۹۹) ونسخه تجدیدنظرشده مقیاس هیجانهای متمایز (فردریکسون، تاگادی، واگ و لارکین، ۲۰۰۳) پاسخ دادند. در ۱۰ جلسه یکساعته برنامه آموزش تابآوری روانی به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد.
نتایج روشهای آماری تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری نشان داد که در کوتاهمدت و بلندمدت برنامه آموزش تابآوری در افزایش ارزیابیهای شناختی سازشی، راهبرد مقابله فعال و هیجانهای مثبت و در کاهش ارزیابی شناختی مبتنی بر تهدید و هیجانهای منفی دانشآموزان دختر مؤثر بود.
درمجموع، نتایج این بررسی نشان میدهد که برنامه آموزش تابآوری از طریق تقویت راهبردهای تفکر مثبت، راهبردهای سازشی مدیریت هیجان و همچنین غنیسازی مهارتهای رابطه بینفردی، در تحقق ایده ایمنسازی روانی فراگیران به طور تجربی مؤثر است.
تأثیر برنامه آموزش تاب آوری بر ارزیابی های شناختی، مقابله و هیجان ها