ارتباط بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی و تاب‌آوری

0

ارتباط بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی و تاب‌آوری با میانجی‌گری امیدواری

تاب‌آوری سازه‌ای است که در سال‌های اخیر به عنوان یکی از متغیرهای مرتبط با سلامت و بهزیستی انسان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.

از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی و تاب‌آوری با میانجی‌گری امیدواری انجام شده است.

 

مواد و روش‌ها: این مطالعه همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، روی ۲۱۵ نفر از دبیران متوسطه دوم ناحیه یک شهر زاهدان، ایران، در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ انجام شد.

نمونه‌گیری به شیوه تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم و جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از سه پرسشنامه‌ تاب‌آوری Conner و Davidson (2003 م.)، امیدواری Snyder و همکاران (۱۹۹۱ م.) و مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی اقتباس از افخمی روحانی و همکاران (۱۳۹۳ ش.) استفاده شد.

برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی و مدل معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای SPSS 16 و لیزرل استفاده شد.

 

یافته‌ها: بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی، امیدواری و تاب‌آوری همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود داشت (p<0/001).

مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی هم به طور مستقیم و هم به طور غیر مستقیم و از طریق میانجی‌گری امیدواری بر تاب‌آوری اثر مثبت داشت.

 

نتیجه‌گیری: بنا بر یافته‌ها، توصیه می‌گردد تا مدیران سازمان‌ها با رعایت شاخص‌های احترام به کرامت انسانی شامل توانمندسازی و مشارکت کارکنان و نیز تمرکز بر رفتار و عملکرد مثبت و انتقال صحیح اطلاعات بر میزان امیدواری و تاب‌آوری کارکنان بیفزایند.

 

 

 

 

ارتباط بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی و تاب‌آوری با میانجی‌گری امیدواری

مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی یک رویکرد مدیریتی است که به اهمیت و ارزش انسان‌ها در سازمان‌ها تأکید دارد. این نوع مدیریت به دنبال ایجاد محیطی است که در آن کارکنان احساس ارزشمندی و احترام کنند و به این ترتیب، کیفیت زندگی کاری آن‌ها بهبود یابد.

مفاهیم کلیدی

– کرامت انسانی: این مفهوم به ارزش و احترام ذاتی هر فرد اشاره دارد. در مدیریت، این کرامت باید در تمامی سطوح سازمانی حفظ شود.
– مدل‌های مدیریتی: پژوهش‌ها نشان داده‌اند که مدل‌های مبتنی بر کرامت انسانی می‌توانند شامل 21 کد محوری باشند که بر اساس آموزه‌های اسلامی طراحی شده‌اند.

تأثیرات مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی

1.بهبود کیفیت زندگی کاری: تحقیقات نشان داده‌اند که مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی می‌تواند تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی کاری کارکنان داشته باشد.
2.کاهش بدبینی سازمانی: این نوع مدیریت می‌تواند به کاهش بدبینی در سازمان‌ها کمک کند، به ویژه در بین معلمان و کارکنان آموزشی.

 

تحقیقات مختلفی برای بررسی و طراحی مدل‌های مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی انجام شده‌اند. به عنوان مثال، یک مطالعه ترکیبی (کیفی و کمی) با استفاده از روش‌های مختلف تحقیقاتی، مدلی جامع برای ارزیابی کرامت انسانی در سازمان‌های دولتی ایران ارائه داده است.

توجه به کرامت انسانی در مدیریت نه تنها به رشد فردی کارکنان کمک می‌کند بلکه می‌تواند به تحقق اهداف کلی سازمان نیز منجر شود.

 

ارسال یک پاسخ