اثربخشی معنویت درمانی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان

0

اثربخشی معنویت درمانی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر تهران

معنویت درمانی به معنای در نظر گرفتن باورهای فرهنگی ـ مذهبی مردم در فرآیند درمانگری و در نظر گرفتن بعد متعالی مراجعان می‌باشد که آن‌ها را به‌سوی منبع متعالی رهبری می‌کند.

اهمیت معنویت و رشد معنوی در انسان، در چند دهه گذشته به‌صورت روزافزون موردتوجه روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی قرار گرفته است.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر تهران در سال ۱۳۹۵ است.

مواد و روش کار: در این پژوهش از روش شبه آزمایشی و از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد.

جامعه آماری شامل ۳۰ بیمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به کلینیک فوق تخصصی انکولوژی و شیمی‌درمانی دکتر سهراب سلیمان زاده در شهر تهران بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه ۱۵ نفره آزمایشی و کنترل کاربندی شدند.

گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه‌ی ۶۰ دقیقه‌ای تحت مداخله‌ی معنوی قرار گرفتند و گروه کنترل این مداخله را دریافت ننمودند.

بیماران قبل و بعد از اتمام دوره‌ی درمان، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت نسخه کوتاه (۱۹۹۹) را تکمیل نمودند.

 این پرسشنامه ۴ حیطه سلامت جسمانی، سلامت روانی، رابطه اجتماعی و سلامت محیط را می‌سنجد.

به‌منظور تحلیل داده‌های پژوهش از نرم‌افزار spss19 در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل داده‌ها استفاده شده است.

جهت بررسی فرضیه‌های پژوهش از روش‌های آماری تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) استفاده شده است.

یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس کیفیت زندگی نشان می‌دهد پس از اثر متغیر مستقل (معنویت درمانی) نمره کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه گروه آزمایش بیشتر شده و تفاوت آن با گروه کنترل معنی‌دار است؛

و نیز نتایج به‌دست آمده از تحلیل کوواریانس چند متغیره خرده مقیاس کیفیت زندگی نشان می‌دهد در سه خرده مقیاس (حیطه سلامت جسمانی، سلامت روانی و رابطه اجتماعی) میانگین نمره گروه آزمایش در پس‌آزمون بیشتر از گروه کنترل بوده و به لحاظ آماری معنی‌دار است و فقط در خرده مقیاس سلامت محیطی تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد.

بحث و نتیجه‌گیری: با عنایت به یافته‌های موجود، به نظر می‌رسد که مداخله‌ی معنوی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به سرطان سینه تأثیر داشته است. لذا می‌توان با آموزش معنویت درمانی در بهبود و ارتقای کیفیت زندگی و بهداشت روانی آنان اقدام عملی نمود.

اثربخشی معنویت درمانی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر تهران

اثربخشی معنویت درمانی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر تهران

معنویت درمانی، به عنوان یک رویکرد درمانی نوین، بر تقویت ابعاد روحی و معنوی افراد تمرکز دارد و به کمک این ابعاد در فرآیند درمان بیماری‌ها می‌پردازد. این روش به ویژه در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته و به عنوان مکملی برای درمان‌های پزشکی و روانشناختی شناخته می‌شود.

 

معنویت درمانی کمک به فرد برای یافتن خویشتن واقعی خود و اتصال مجدد به آن است.

این رویکرد بر اساس باورهای دینی و معنوی فرد بیمار شکل می‌گیرد و هدف آن تسهیل بهبودی از طریق تقویت امید، آرامش درونی و احساس ارزشمندی است.

معنویت درمانی می‌تواند به کاهش استرس، اضطراب و افسردگی کمک کند و اثرات مثبتی بر سلامت روانی و جسمانی فرد بگذارد.

 

در معنویت درمانی، درمانگر با شناسایی ریشه‌های بیماری، به بیمار کمک می‌کند تا از طریق پاکسازی افکار منفی و تقویت احساسات مثبت، فرایند خودشفابخشی را فعال کند. این روش شامل تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، دعا، نیایش و ایجاد بینش عمیق نسبت به زندگی است.

یکی از رویکردهای مهم در این زمینه “خودشفابخشی” یا Self Healing است که در آن فرد با هدایت مربی، تندرستی خود را بازیابی می‌کند.

 

از جمله مزایای معنویت درمانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– کاهش اختلالات روانی: این روش می‌تواند به درمان اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب و وسواس کمک کند.
– بهبود بیماری‌های جسمی: بسیاری از بیماران با استفاده از این روش موفق به بهبودی از بیماری‌های جسمی شده‌اند که ناشی از فشارهای عصبی هستند.
– تقویت ارتباط با خداوند: اعتقاد به قدرت خداوند و دعا می‌تواند احساس امید را در بیماران افزایش دهد.

 

با وجود مزایای معنویت درمانی، این رویکرد چالش‌هایی نیز دارد. یکی از مشکلات اصلی عدم استقبال بیماران از جلسات متعدد درمان است که ممکن است نیاز به 70 جلسه یا بیشتر داشته باشد. همچنین، برخی افراد ممکن است نسبت به رویکردهای معنوی مقاومت نشان دهند.

 

معنویت درمانی یک رویکرد جامع است که با ترکیب ابعاد روحانی با فرآیندهای درمان پزشکی، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. این روش نه تنها بر جنبه‌های جسمانی بلکه بر  تاب آوری و جنبه‌های روانی افراد نیز تأثیرگذار است و می‌تواند امید را در دل بیماران زنده کند.

 

ارسال یک پاسخ