کارگاه تاب آوری (مدلها و مداخلات )

کارگاه تاب آوری (مدلها و مداخلات )

به همت انجمن نیایش اصفهان کارگاه پروژه نویسی برای توسعه تاب آوری برگزار خواهد شد .

علاقه مندان  میتوانند اطلاعات تکمیلی را از طریق تماس به شماره تلفنهای مندرج دریافت نمایند .

این دوره آموزشی  بر مفاهیم بنیادی تدوین ، اجرا وارزیابی پروژه های توسعه تاب آوری تاکید خواهد داشت .

 

مداخله شامل تلاش سازمان یافته ای است بعنوان مثال  برای مقابله با یکی از نزدیکان درگیر با اعتیاد در مورد نوشیدن الکل، مصرف مواد مخدر یا رفتارهای مربوط به اعتیاد وی است که بر همه افراد محیط پیرامونش تأثیر گذاشته است.

مداخله فرصتی را برای خانواده، دوستان و حتی گاهی همکاران و کارفرمایان فراهم می‌کند تا به زبان خود به فرد بگویند که چگونه میتواند از گرفتاری خود را خلاص و به زندگی بهتر و سالمتری دست پیدا کند

اصطلاح “مداخله” می‌تواند گیج کننده باشد زیرا می‌تواند برای اشاره به رویکردهای درمانی مختلفی به کار برود.

بسیاری از آنها مبتنی بر شواهد و نشانه‌های غیرقابل انکاری هستند.

این روش‌های درمانی شامل مصاحبه انگیزشی، رفتار درمانی شناختی و زوج درمانی می‌شوند. این روش‌های درمانی باید در طول زمان انجام شود و افراد معتاد باید به روند درمان متعهد باشند.

کارگاه تاب آوری (مدلها و مداخلات )  تاکید میکند که مداخله به تنهایی و به خودی خود درمان نیست.

بلکه تلاش برنامه ریزی شده اموری از سوی افرادی برای ترغیب شخص درگیر  است که برای درمان به آنان مراجعه کرده‌اند یا فرد و گروهی که به تاب آوری و توسعه آن نیازمند باشد

مداخلات در سطوح فردی  باید توسط روانشناس ُ کوچ یا  مشاوران حرفه‌ای که در چنین روش‌هایی تجربه دارند‌، به دقت برنامه ریزی و توسعه یابد.

 

مداخلات تاب آوری به مجموعه‌ای از رویکردها و تکنیک‌هایی اشاره دارد که برای افزایش توانایی افراد در مقابله با شرایط دشوار و بهبود سازگاری با مشکلات زندگی طراحی شده‌اند. این مداخلات می‌توانند در زمینه‌های مختلف مانند روان‌شناسی مثبت‌گرا، شناختی-رفتاری، و اجتماعی اجرا شوند. در ادامه، برخی از مداخلات تاب آوری و تکنیک‌های مرتبط با آن شرح داده می‌شود:

مداخلات تاب آوری

1. مداخلات روان‌شناسی مثبت‌گرا: این رویکرد بر ارتقای بهزیستی روانی و تاب آوری با تمرکز بر امید، خوش‌بینی، و تعیین اهداف واقع‌بینانه تأکید دارد.
2. مداخلات شناختی-رفتاری: این مداخلات بر تغییر افکار منفی و رفتارهای ناسالم متمرکز هستند و می‌توانند تاب آوری را افزایش دهند.
3. مداخلات هویتی و آرام‌بخش: این رویکردها بر تقویت هویت و استفاده از تکنیک‌های آرام‌بخش برای مدیریت استرس و افزایش تاب آوری تمرکز دارند.
4. ورزش و فعالیت‌های فیزیکی: ورزش به ویژه با شدت بالا، می‌تواند سلامت روانی و جسمی را بهبود بخشیده و استرس را کاهش دهد.

 

 

 

مدل‌های تاب آوری هم به عنوان چارچوب‌هایی برای درک توانایی افراد در مواجهه با چالش‌ها و استرسورها عمل می‌کنند. این مدل‌ها بر تعامل بین عوامل خطرزا و عوامل حفاظتی تمرکز دارند. در ادامه به برخی از مدل‌های تاب آوری اشاره می‌شود:

مدل‌های تاب آوری

1.مدل چالش (Challenge Model)
در این مدل، استرس به عنوان عاملی برای افزایش تطابق موفقیت‌آمیز عمل می‌کند. سطح متوسط استرس، فرد را با چالش مواجه می‌کند و در صورت غلبه بر آن، کفایت فرد تقویت می‌شود.
– نقاط کلیدی:
– استرس کم، چالش کافی ایجاد نمی‌کند.
– استرس زیاد، درماندگی را به فرد منتقل می‌کند.
– سطح متوسط استرس، فرد را برای مواجهه با چالش‌های بعدی آماده می‌کند.

2. مدل حفاظتی (Protective Model)
این مدل بر این اساس است که عوامل مثبت در زندگی می‌توانند برخی از خطرات را جبران کنند و با سایر عوامل تعامل داشته باشند تا پیامدهای منفی را کاهش دهند.
– نقاط کلیدی:
– عوامل مثبت به عنوان جبران‌کننده برخی خطرات عمل می‌کنند.
– عوامل خطرزا می‌توانند سطح قابل کنترل از استرس را فراهم کنند که در آینده مواجهه با استرس را کمتر ناتوان‌کننده می‌سازد.

3. مدل جبرانی (Compensatory Model)
– در این مدل، یک عامل منفی با یک عامل مثبت جبران می‌شود. به این معنی که اگر یک عامل منفی وجود داشته باشد، یک عامل مثبت می‌تواند اثرات آن را کاهش ده.
– نقاط کلیدی:
– عوامل مثبت و منفی به صورت متعادل عمل می‌کنند.
– یک عامل مثبت می‌تواند اثرات یک عامل منفی را جبران کند.

4. مدل مصون‌سازی (Inoculation Model)
این مدل بر اساس این ایده است که عوامل حفاظتی می‌توانند فرد را در برابر آسیب‌پذیری مصون کنند. راتر (1987) این فرآیند را مقاوم‌سازی نامیده است.
– نقاط کلیدی:
– عوامل حفاظتی به عنوان یک سپر در برابر آسیب‌پذیری عمل می‌کنند.
– این مدل بر تعامل بین عوامل خطرزا و حفاظتی تأکید دارد.