کاتالیزور تاب آوری چیست و چگونه تعریف میشوند ؟ کاتالیزور تاب آوری را می توان به عنوان عاملی تعریف کرد که باعث تحریک، افزایش یا تسریع توسعه تاب آوری در افراد، سازمان ها یا جوامع می شود.
کاتالیزورهای تاب آوری نقش مهمی در پرورش توانایی سازگاری مثبت با ناملایمات، تروما یا عوامل استرس زا دارند.
کاتالیزورها می‌توانند شیوه، چارچوب، ابزار، منابع و فرآیندهایی باشند که افراد یا گروه‌ها را برای غلبه بر چالش‌ها و پیشرفت در مواجهه با مشکلات توانمند می‌سازند.
کاتالیزورهای تاب آوری در ترویج تغییرات مثبت، رشد و تحول مثبت در بحران یا موقعیت های چالش برانگیز نقش اساسی دارند.
کاتالیزور تاب آوری ابتکارات و برنامه‌هایی هستند که باتوسعه توانایی، حذف ناملایمات، و تقویت برابری در بخش‌های مختلف مانند بهداشت عمومی، شهرها و پروژه‌های انرژی نظامی انجام میشوند.
کاتالیزورها را میتوان از طریق شناسایی و اجرای شیوه‌ها یا استراتژی‌های خاصی که پتانسیل افزایش تاب‌آوری را در افراد، خانواده ، سازمان‌ها یا جوامع دارند، توسعه داد.
برای مدیران و کارشناسان علوم سازمانی شناسایی کاتالیزور تاب آوری سازمان را توصیه میکنیم.
بعنوان مثال این کاتالیزورها می توانند فعالیت هایی مانند ورزش باشند که می تواند منجر به خواب بهتر و ارتقای سلامت شود.
با تمرکز بر روی شیوه‌های قوی و قابل یادگیری میتوان تاثیر سایر فعالیت‌های توسعه تاب‌آوری را تقویت کرد، افراد می‌توانند عادات یا روش‌هایی از تفکر را پرورش دهند که تأثیر مداخلات اصلی را بر تاب‌آوری کلی به حداکثر می‌رساند.
به‌علاوه، مطالعه این که چگونه شیوه‌های تاب‌آوری می‌توانند یکدیگر را تسریع و اثر همدیگر را تشدید کنند، بینش‌هایی را در مورد اینکه چگونه میتوان تاب‌آوری را در خود و در میان دیگران تقویت کرد، ارائه می‌دهد.
محمدرضا مقدسی مدیر وموسس خانه تاب آوری در ادامه مطلب آورده است که مطالعه کاتالیزورهای تاب آوری بایستی به این سوال پاسخ داده شود که چگونه اثر یک عامل به تاثیر سایر عوامل سرایت میکند و یا موجب هم افزایی و تقویت متقابل میشود.
بایستی در نظر داشته باشیم تاب آوری در سطوح مختلف – فردی، گروهی/اجتماعی، سازمانی، اجتماعی و فرهنگی- ضروری است تا کاتالیزورهای موثر برای تاب آوری ایجاد شود که تاب آوری تسریع توسعه را بدنبال دارد.
سازمان‌ها همچنین باید قبل از معرفی ابتکارات جدید برای ایجاد تاب‌آوری، بازساری و تقویت منابع و حذف و یا کاهش عوامل تهدید کننده را در اولویت قرار دهند تا از رویکردی متعادل که از کارکنان در مواقع استرس‌زا حمایت میکند اطمینان حاصل کنند.
این کاتالیزورها برای تقویت سیستم ها برای جلوگیری از پیامدهای منفی مرتبط با تجربیات نامطلوب، به ویژه در محیط های چالش برانگیز، کار می کنند. آنها اغلب شامل همکاری بین ادارات بهداشت محلی، دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و سازمان های بهداشت عمومی برای ایجاد تغییرات در سیاست، عملکرد و برنامه هستند که رفاه جامعه را بهبود می بخشد و به مسائلی مانند تجارب نامطلوب دوران کودکی، پیشگیری از آسیب، سوء استفاده از مواد افیونی و عوامل تعیین کننده ساختاری مؤثر بر جوامع می پردازد.
توجه و اقدام در کاتالیزورهای تاب آوری در سلامت عمومی یک ابتکار و برنامه اقدام جمعی و ملی بشمار می آید.
کاتالیزور تاب آوری اقدام مشترک ملی است که بخش‌های بهداشت محلی را در بر می‌گیرد که به حذف ناملایمات، ایجاد تاب آوری و تقویت برابری از طریق سیاست، عمل و تغییرات برنامه اختصاص دارد.
این برنامه بر پرداختن به علل ریشه ای ناملایمات در جوامع، به ویژه نژادپرستی ساختاری، با استفاده از چارچوب هایی مانند چارچوب تاب آوری جامعه (CR) و فرآیند تاب آوری جامعه ایجاد می کند.
کاتالیزورهای تاب آوری برای بهبود نتایج سلامت جمعیت، پیشبرد عدالت، و توسعه ظرفیت های اجتماعی برای حمایت از رشد کودکان و خانواده‌ها تلاش میکنند. چنین برنامه های بر همکاری در بخش‌های مختلف، مشارکت اجتماعی و کاهش نابرابری های تلاش میکنند.
