پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس احساس تعلق

0

پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه و درگیری تحصیلی در دانش آموزان دختر

 تاب آوری آموزشی یا آکادمیک نوعی از انواع تاب آوری است که به حیطه پیشرفت تحصیلی در روانشناسی تربیتی مرتبط است.

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه و درگیری تحصیلی در دانش‏ آموزان دختر بود.

روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر مقطع متوسطه منطقه ۵ تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ به تعداد ۲۶۱ نفر دختر بودند.

تعداد ۲۰۰ نفر از این دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه تاب آوری تحصیلی (ساموئلز، ۲۰۰۴)، احساس تعلق به مدرسه (بری، بتی و وات، ۲۰۰۴) و درگیری تحصیلی (فردریکز، بلومنفیلد و پاریس، ۲۰۰۴) پاسخ دادند.

داده ها نیز با استفاده از ‏ ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره به روش همزمان تحلیل شد.

نتایج نشان داد که بین احساس تعلق به مدرسه و درگیری تحصیلی در دانش‏ آموزان دختر با تاب آوری تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که ۲/۶۵ از کل واریانس تاب آوری تحصیلی به وسیله احساس تعلق به مدرسه و درگیری تحصیلی دانش آموزان دختر تبیین می‏شود.

پیشنهاد می شود معلمان و مسئولان مدارس با آگاهی از مولفه های احساس تعلق به مدرسه و درگیری تحصیلی، تاب آوری تحصیلی دانش آموزان دختر را افزایش دهند

پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه و درگیری تحصیلی در دانش آموزان دختر

 

پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه و درگیری تحصیلی در دانش آموزان دختر تاب آوری تحصیل به حیطه پیشرفت تحصیلی مرتبط است.

بنابر همین گزارش از خانه تاب آوری احساس تعلق یکی از بنیادی‌ترین و عمیق‌ترین نیازهای انسانی است که به ما کمک می‌کند تا ارتباطات اجتماعی خود را شکل دهیم و در جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، جایگاه خود را پیدا کنیم. این احساس به ما این امکان را می‌دهد که با دیگران ارتباط برقرار کنیم و در نتیجه، احساس امنیت و آرامش بیشتری داشته باشیم.

 

احساس تعلق می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روی روان و رفتار افراد داشته باشد. افرادی که احساس تعلق قوی‌تری دارند، معمولاً از سلامت روانی بهتری برخوردارند و کمتر دچار اضطراب و افسردگی می‌شوند. این افراد همچنین تمایل بیشتری به همکاری و تعامل با دیگران دارند و در نتیجه، روابط اجتماعی قوی‌تری را ایجاد می‌کنند.

 

عوامل مختلفی می‌توانند بر احساس تعلق تأثیر بگذارند. یکی از این عوامل، محیط اجتماعی است. خانواده، دوستان، همکاران و جامعه به طور کلی نقش مهمی در شکل‌گیری این احساس دارند. همچنین، تجربیات فردی مانند موفقیت‌ها و شکست‌ها نیز می‌توانند بر میزان تعلق فرد به گروه‌ها و جوامع مختلف تأثیر بگذارند.

 

برای تقویت احساس تعلق، می‌توان اقداماتی انجام داد:

1.ایجاد ارتباطات مثبت: تلاش برای برقراری ارتباط با دیگران و ایجاد دوستی‌های جدید می‌تواند به تقویت این احساس کمک کند.
2.شرکت در فعالیت‌های گروهی: حضور در گروه‌های اجتماعی، ورزشی یا فرهنگی می‌تواند فرصتی برای ایجاد حس تعلق فراهم کند.
3. گوش دادن فعال: نشان دادن توجه به دیگران و گوش دادن به آن‌ها باعث می‌شود که افراد احساس کنند مورد احترام و توجه قرار دارند.
4.ابراز محبت: ابراز محبت و قدردانی از دیگران می‌تواند روابط را تقویت کرده و حس تعلق را افزایش دهد.

 

احساس تعلق برای سلامت روانی فرد مهم است و همچنین برای ایجاد جوامع سالم و پایدار نیز ضروری است. با تقویت این احساس در خود و دیگران، می‌توانیم دنیایی پر از محبت و همبستگی بسازیم که در آن همه افراد احساس ارزشمندی کنند.

ارسال یک پاسخ