پیشبینی کیفیت زندگی بر مبنای بهزیستی روان‌شناختی
پیشبینی کیفیت زندگی بر مبنای بهزیستی روان‌شناختی و تاب‌آوری در بازنشستگان
این پژوهش با هدف پیشبینی کیفیت زندگی بر مبنای بهزیستی روان‌شناختی و تاب‌آوری در بازنشستگان مشترک صندوق بازنشستگی کشوری استان تهران انجام شد.
طرح پژوهش از نوع رابطه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش بازنشستگان مشترک صندوق بازنشستگی کشوری شهر تهران بودند که از طریق نمونه‌گیری در دسترس، ۱۵۰ نفر از میان آن‌ها انتخاب شدند.
ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های کیفیت زندگی (انیسی،۱۳۹۱)، تاب‌آوری (کونور و دیویدسون، ۲۰۰۳) و بهزیستی روان‌شناختی (ریف،۱۹۸۹) بودند.
تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از طریق تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که بهزیستی روان‌شناختی و تاب‌آوری به‌طور معناداری قادر به پیشبینی کیفیت زندگی بازنشستگان می‌باشند (۰۱/۰>p).
پیشبینی کیفیت زندگی بر مبنای بهزیستی روان‌شناختی و تاب‌آوری در بازنشستگان
بنا بر همین گزارش از خانه تاب آوری کیفیت زندگی یک مفهوم چندوجهی است که درک فرد از شرایط زندگی، انتظارات و نگرانی های خود را شامل میشود.
ابعاد مختلفی مانند ثروت، اشتغال، بهداشت، آموزش، روابط اجتماعی، ایمنی و آزادی را میتوان در کیفیت زندگی موثر دانست.
کیفیت زندگی ذهنی است و می تواند تحت تأثیر عواملی مانند رضایت شغلی، دسترسی به مراقبت های بهداشتی، مسکن، غذای سالم و روابط شخصی باشد.
سازمان ها و محققان مختلف اقداماتی را برای ارزیابی کیفیت زندگی، از جمله به زیستی عاطفی و ارزیابی زندگی انجام داده اند. سازمان بهداشت جهانی کیفیت زندگی را به عنوان ادراک افراد از موقعیت خود در زندگی در چارچوبهای فرهنگی و در ارتباط با اهداف و ارزش های خود تعریف می کند.
اصلاحات سبک زندگی مانند خوردن یک رژیم غذایی متعادل، ورزش و فعالیت بدنی، تمرین تمرکز حواس، استراحت کافی و ادغام تدریجی عادات سالم در برنامه روزانه میتواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر مثبت داشته باشد.
کیفیت زندگی برای سالمندان مفهومی چند بعدی است که جنبه های مختلفی از جمله سلامتی، آسایش، تعاملات اجتماعی و خشنودی از زندگی را در بر می گیرد.