نقش عوامل فردی و بافتی در پیش بینی تاب آوری کودکان و نوجوانان مراکز شبه خانواده

تاب آوری به عنوان یکی از سازه های روانشناسی مثبت، در گستره پژوهش های روانشناسی جایگاه ویژهای یافته است.

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی نقش ویژگی های فردی و بافتی در پیش بینی تاب آوری کودکان و نوجوانان مقیم در مراکز شبه خانواده بود.

 

روش:پژوهش حاضر مقطعی-توصیفی و از نوع همبستگی بود.

جامعه آماری این پژوهش را تمامی دختران و پسران سنین نه تا هجده سال(صد و چهل نفر)، مقیم در مراکز شبه خانواده استان اصفهان در سال ۱۳۹۵تشکیل داده اند.

نمونه مورد مطالعه صد نفر از کودکان و نوجوانان مراکز شبه خانواده بودندکه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند.

به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس های تاب آوری کودکان و نوجوانان،پرسشنامه دلبستگی به همسالان مقیاس عزت نفس حیطه های خاص(فرم کوتاه)، آزمون ماتریس های پیش رونده ریون و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.

داده ها با استفاده از آزمون همبستگی و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.

 

نتایج نشان داد، متغیرهای دلبستگی به همسالان و عزت نفس پیش بینی کننده های مثبت تاب آوری و مدت زندگی قبلی با مادر، سن پیش بینی کننده منفی تاب آوری کودکان و نوجوانان مراکز شبه خانواده بودند.

متغیر های سن و مدت زندگی قبلی با مادر پیش بینی کننده های مثبت در آسیب پذیری و دلبستگی به همسالان، عزت نفس پیش بینی کننده های منفی آسیب پذیری کودکان و نوجوانان مراکز شبه خانواده بودند.

 

بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر، علاوه بر کمک به غنای مباحث نظری حوزه تاب آوری، با شناسایی عوامل فردی و بافتی پیش بینی کننده تاب آوری کودکان و نوجوانان مراکز شبه خانواده می تواند برای مراکز و سازمان های حمایتی-درمانی و خدماتی-پذیرای کودکان و نوجوانان بی سرپرست یا بدسرپرست، تاثیر کاربردی قابل توجهی داشته باشد.

 

نقش عوامل فردی و بافتی در پیش بینی تاب آوری کودکان و نوجوانان مراکز شبه خانواده

 

 

 

بنابر همین گزارش از خانه تاب آوری عوامل فردی موثر بر تاب آوری میتوانند شامل مواردی بقرار زیر باشند :

1. هیجان مثبت: داشتن احساسات و عواطف مثبت مانند شادی، امید و خوشبینی، به افزایش تاب‌آوری افراد کمک می‌کند.

2. هیجان منفی: داشتن احساسات و عواطف منفی مانند اضطراب، افسردگی و استرس، به کاهش تاب‌آوری افراد منجر می‌شود.

3. خوش‌بینی: داشتن نگرش مثبت و خوش‌بینانه نسبت به آینده، تاب‌آوری افراد را افزایش می‌دهد

4. ویژگی‌های شخصیتی: برخی ویژگی‌های شخصیتی مانند انعطاف‌پذیری شناختی، خودکارآمدی و خودتنظیمی، به افزایش تاب‌آوری افراد کمک می‌کند.

5. سبک‌های مقابله‌ای: استفاده از راهبردهای مقابله‌ای سازگارانه مانند حل مسئله و جستجوی حمایت اجتماعی، تاب‌آوری افراد را بهبود می‌بخشد.