نقش سبک های مقابله ای و تاب آوری در پیش بینی احساس غربت دانشجویان

نقش سبک های مقابله ای و تاب آوری در پیش بینی احساس غربت دانشجویان

هدف این پژوهش تعیین نقش سبک های مقابله ای و تاب آوری در پیش بینی احساس غربت در دانشجویان بود.

پژوهش حاضر به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان غیربومی ساکن خوابگاه های دانشگاه کردستان در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ تشکیل می دادند که از بین آنها، ۲۰۰ نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند (نیمی دختر و نیمی پسر).

برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه احساس غربت (UHS-F)، و مقیاس تاب آوری (CD-RIS)، و پرسشنامه سبک های مقابله اندلر و پارکر (CISS) استفاده شد

اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب آوری و احساس غربت همبستگی منفی معنـاداری وجـود دارد.

همچنین، بین احساس غـربت و سبک مقـابـله ای هیـجـان مدار و اجتنابـی، رابطه مثبت و معناداری وجـود دارد،

بــه گـونـه ای که متـغـیـرهـای سبـک مقـابـله ای (هیجان مدار)، تاب آوری، و جنسیت تـوانستند احسـاس غربـت را پـیش بـینی کنند (%۳۳=۲R). همچنین، تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که میزان مولفه های احساس غربت (دلتنگی برای خانواده، میل برای برگشت به خانواده، و سازگاری) در دانشجویان دختر و پسر به طور آماری متفاوت است (۰۱/۰>P).

 

 

نقش سبک های مقابله ای و تاب آوری در پیش بینی احساس غربت دانشجویان

 

 

سبک مقابله ای مجموعه از پاسخ های مقابله ای است که که فرد بطور ویژه، آنها را به منظور اجتناب از طرحواره، یا تسلیم شدن، و یا جبران افراطی و یا حتی تاب آوری به طرح واره بکار می برد. سبک مقابله ای یک صفت و پاسخ مقابله ای یک حالت است. پاسخ مقابله ای، رفتار خاصی است که فرد در یک لحظه خاص و گذرا نشان می دهد.

تدابیر مقابله ای افکار و رفتارهایی هستند که پس از روبه رو شدن فرد با رویداد استرس زا به کار گرفته می شوند.

سبک‌های مقابله‌ای به مجموعه‌ای از پاسخ‌ها اطلاق می‌شود که افراد به منظور مدیریت و مواجهه با طرحواره‌های خود، به ویژه برای اجتناب از آن‌ها، تسلیم شدن یا جبران افراطی از آن‌ها استفاده می‌کنند.

 

این سبک‌ها معمولاً بر اساس تجربیات گذشته و ویژگی‌های شخصیتی شکل می‌گیرند و می‌توانند به سه دسته اصلی تقسیم شوند:

 

1. سبک تسلیم
این سبک به معنای پذیرش و تأیید طرحواره است. فرد در این حالت، بدون تلاش برای تغییر یا فرار از طرحواره، آن را می‌پذیرد و ممکن است در برابر موقعیت‌های مشابه در آینده، احساس درماندگی کند. به عنوان مثال، فردی که با طرحواره وابستگی دست و پنجه نرم می‌کند، ممکن است خود را در شرایط وابستگی قرار دهد و از استقلال دور شود.

2.سبک جبران افراطی
در این سبک، فرد تلاش می‌کند تا با رفتارهایی متضاد با طرحواره خود مقابله کند. این رفتارها ممکن است به صورت افراطی و اغراق‌آمیز باشند و هدف آن‌ها ایجاد تصویری قوی از خود در برابر دیگران است. این افراد معمولاً نسبت به ضعف‌های خود آگاه هستند اما نمی‌توانند رفتارهای جایگزین مناسبی برای آن‌ها پیدا کنند.

جبران افراطی ممکن است منجر به آسیب‌پذیری عاطفی بیشتر شود.

3. سبک اجتناب
اجتناب به معنای دوری از موقعیت‌هایی است که ممکن است طرحواره‌های ناسازگار را فعال کنند.

این سبک معمولاً به عنوان یک مکانیزم دفاعی عمل می‌کند و افراد سعی می‌کنند از مواجهه با احساسات یا تجربیات مرتبط با طرحواره‌های خود پرهیز کنند.

سبک‌های مقابله‌ای نه تنها بر نحوه‌ی مدیریت افراد نسبت به چالش‌ها تأثیر می‌گذارند بلکه می‌توانند بر روابط اجتماعی و کیفیت زندگی آن‌ها نیز تأثیر بگذارند.

شناسایی و درک این سبک‌ها می‌تواند به افراد کمک کند تا راهبردهای مؤثرتری برای مدیریت احساسات و رفتارهای خود پیدا کنند.

 

.