نقش خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی در تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان
نقش خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی در تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان
تعلل ورزی تحصیلی یکی از مؤلفههای تأثیرگذار بر کاهش عملکرد تحصیلی دانشجویان است.
همچنین خودکارآمدی و تابآوری روانشناختی جزو مهارتهای مهم زندگی محسوب میشود که با پیامدهای مثبت در بسیاری از جنبههای زندگی همراه هستند.
بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش خودکارآمدی و تابآوری روانشناختی در تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع همبستگی است که برای اجرای آن تعداد ۳۸۹ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرکرد در سال تحصیلی ۱۳۹۴- ۱۳۹۳ به شیوه نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامه تعلل ورزی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و پرسشنامه تابآوری که همگی دارای روایی و پایایی بالابودند، پاسخ دادند.
دادههای جمعآوریشده با استفاده از نرمافزار۱۸ Spss و به شیوه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین خودکارآمدی و تابآوری روانشناختی با تعلل ورزی تحصیلی ارتباط منفی و معنادار وجود دارد (۰/۰۱>P).
نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارامدی و تابآوری روانشناختی میتوانند بهطور منفی و معنادار ۱۶ درصد از واریانس تعلل ورزی تحصیلی در دانشجویان را پیشبینی نماید.
نتیجهگیری: تحقیق حاضر نشانگر اهمیت خودکارآمدی و تابآوری روانشناختی در تبیین تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان است.
بنابراین ارائه آموزشهایی مبتنی بر یادگیری مهارتهای خودکارآمدی و تابآوری در محیطهای آموزشی، منجر به کاهش تعلل ورزی تحصیلی و درنتیجه عملکرد بهتر تحصیلی در دانشجویان خواهد شد.
نقش خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی در تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان
تعلل ورزی تحصیلی
تعلل ورزی تحصیلی به معنای تأخیر در انجام وظایف و فعالیتهای مرتبط با تحصیل است. این پدیده میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله اضطراب، عدم انگیزه، یا عدم مدیریت زمان. دانشآموزان و دانشجویان ممکن است به دلیل ترس از شکست یا احساس ناتوانی در انجام کارها، از شروع پروژهها و مطالعههای خودداری کنند.
یکی از دلایل اصلی تعلل ورزی، نبود برنامهریزی مناسب است.
بدون تعیین اهداف مشخص و زمانبندی مناسب، فرد ممکن است احساس سردرگمی کند و نتواند به موقع به وظایف خود رسیدگی کند. همچنین، محیطهای پر حواسپرتی مانند شبکههای اجتماعی و سرگرمیهای دیجیتال میتوانند باعث افزایش تعلل ورزی شوند.
برای مقابله با این مشکل، ایجاد عادات مثبت مانند تعیین زمانهای مشخص برای مطالعه، تقسیم وظایف به بخشهای کوچکتر و استفاده از تکنیکهایی مانند «پومودورو» میتواند مؤثر باشد.
تقویت انگیزه از طریق یادآوری اهداف بلندمدت و پاداش دادن به خود پس از اتمام کارها نیز میتواند به کاهش تعلل ورزی کمک کند. با این رویکردها، فرد میتواند بر تعلل ورزی غلبه کرده و به موفقیت تحصیلی دست یابد.