مهارتهای اجتماعی و تاب آوری را میتوان با ورزش و تربیت بدنی توسعه داد

مهارتهای اجتماعی و تاب آوری را میتوان با ورزش و تربیت بدنی توسعه داد ورزش بمنزله ابزاری برای آموزش مهارتهای اجتماعی و تاب آوری به افراد اجازه می‌دهند با دیگران تعامل و ارتباط مؤثری داشته باشند

مهارت‌های اجتماعی توانایی‌هایی هستند که به افراد اجازه می‌دهند با دیگران تعامل و ارتباط مؤثری داشته باشند،چه از طریق ابزارهای کلامی، غیرکلامی، نوشتاری یا بصری ، مهارتهای اجتماعی ذاتی نیستند  یا به عبارت بهتر مهارتهای اجتماعی آموختنی هستند.

آموزش مهارت های اجتماعی می تواند به طرق مختلف منجر به تاب آوری شود.

اولاً، آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌تواند خودکارآمدی دانش‌آموزان را تقویت کند این یکی از مؤلفه‌های پر اهمیت تاب‌آوری است.

دانش‌آموزان با خودکارآمدی بالاتر، مهارت‌های اجتماعی بهتری دارند و آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌تواند خودکارآمدی آنها را بیشتر بهبود بخشد. این افزایش خودکارآمدی به نوبه خود به تاب آوری آنها کمک می کند، زیرا افراد دارای تاب آوری بالا خود را کارآمدتر می دانند و بیشتر مورد پذیرش دیگران قرار می گیرند. آنها خود را به راحتی با دیگران وفق می دهند و روابط نزدیک و رضایت بخشی با دیگران دارند که منجر به شخصیتی سالم و بالغ، دستیابی به اهداف واقعی و مقبولیت اجتماعی می شود.این روند و فرایند را شاید بتوان چرخه ای فرض نمود .

دوم، آموزش مهارت های اجتماعی، تاب آوری تحصیلی را در دانش آموزان افزایش می دهد. مطالعه انجام شده توسط خیرخواه نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر افزایش تاب آوری تحصیلی دانش آموزان دختر تأثیر معناداری دارد.

آموزش مهارت‌های اجتماعی در افزایش بهزیستی روان‌شناختی و مؤلفه‌های آن مانند تاب‌آوری، امید و خودکارآمدی مؤثر است، مطابقت دارد.

سوم، حمایت اجتماعی یکی از قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های تاب‌آوری است و منجر به پیامدهای مثبت اجتماعی، تحصیلی و سلامتی می‌شود. برای بهره مندی از حمایت اجتماعی، کودکان و بزرگسالان نیاز به تمرین و توسعه شایستگی اجتماعی دارند، مهارت هایی که آنها را قادر می سازد تا شبکه های حمایتی مثبت ایجاد و حفظ کنند.

آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌تواند با افزایش شایستگی اجتماعی و تقویت شبکه‌های اجتماعی قوی به ارتقای تاب‌آوری در جنبه‌های مختلف زندگی کمک کند.

در مقوله تاب آوری مدارس پیشتر آموخته ایم که  آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا مهارت‌های مقابله‌ای را که برای ایجاد تاب آوری ضروری است، توسعه دهند. مهارت های مقابله ای افراد را قادر می سازد تا استرس و ناملایمات را به طور موثر مدیریت کنند و بهزیستی و تاب آوری هیجانی خود را نیز ارتقا دهند.

 ورزش و تربیت بدنی در این میانه میتواند بر تقویت قوای جسمانی و توسعه تاب آوری فیزیکی نقش بسزایی هم در رشد مهارت‌های اجتماعی و تاب‌آوری در افراد به عهده گیرد .

شرکت در فعالیت های ورزشی جوانان را قادر می‌سازد تا مهارت‌های ضروری زندگی مانند کار تیمی، همکاری، ارتباط و نظم و انضباط را و از همه مهمتر برد و باخت را بیاموزند.

که به یقین این مهارت‌ها برای ایجاد تاب آوری، یعنی توانایی غلبه بر ناملایمات یا بهبودی مثبت از ناملایمات یا استرس نقشی ضروری بر عهده دارند. ورزش  در توسعه تاب آوری، خودکنترلی و شایستگی اجتماعی نقش مهمی را ایفا میکند

تربیت بدنی و فعالیت‌های ورزشی می‌تواند مهارت و رفتارهای اجتماعی را در کودکان و نوجوانان بهبود بخشد، سرسختی روانی، ارزش‌های مثبت و روابط با همسالان را تقویت کند برخی از مطالعات و مستندات نشان داده اند که ورزش و خلاقیت و خودکنترلی کودکان و نوجوانان نیز تقویت میکند.

برای کودکان و نوجوانان با نیازهای آموزشی ویژه، فعالیت های ورزشی یک فضای حمایتی، الهام بخش و آموزشی را فراهم می کند و به آنها کمک می کند تا مهارت های خاص خود را توسعه دهند و سلامت جسمی و روانی خود را بهبود بخشند.فعالیت‌های ورزشی سازمان‌یافته و ساختارمند می‌تواند برای نوجوانان در طیف و طبقه بندی های مختلف ناتوانی جسمی و از طریق تحریک و سازگاری حسی، رفتارهای اجتماعی و سازگاری را ارتقا دهد.

محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه  آورده است با تمرکز بر تبدیل ورزش به یک اقدام و تجربه مثبت، تمجید از  تمرین و تلاش های کودکان و حفظ نگرش مثبت، والدین می توانند به رشد تاب آوری، مهارت های اجتماعی و عشق به فعالیت بدنی و سبک زندگی سالم ، به فرزندان خود کمک کنند. ورزش بمنزله ابزاری برای آموزش مهارتهای اجتماعی و تاب آوری به افراد اجازه می‌دهند با دیگران تعامل و ارتباط مؤثری داشته باشند

در خاتمه یاد آور میشود توسعه مهارتهای اجتماعی و تاب آوری از طریق ورزش حداقل از مسیرهای که نام برده میشود بخوبی مقدور است :

 1. کار تیمی: شرکت در ورزش های گروهی به کودکان امکان می دهد یاد بگیرند که چگونه با دیگران همکاری موثرتری داشته باشند، که یک مهارت اجتماعی مهم در زندگی است. 

2. ایجاد دوستی های جدید: شرکت در فعالیت های ورزشی کودکان را قادر می سازد تا با افراد متعددی آشنا شوند و ارتباطات اجتماعی جدیدی را  ایجاد کنند که ممکن بود در غیر این صورت اتفاق نمی افتاد. چه آنها در یک تیم باشند و چه در حال رقابت با یکدیگر، ورزش میتواند کودکان و  جوانان را گرد هم آورد پیوندها و فرصت های اجتماعی خاصی را بوجود آورد .

3. توسعه بلوغ عاطفی: یادگیری برد یا باخت با احترام و پدیرش و درک عمیق موضوع آنهم در سنین پایین فرزندان را برای موفقیت های بعدی در زندگی آماده می کند. شرکت در ورزش به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های مقابله با ناملایمات و تمرین برای توسعه توانایی ها تا کسب موفقیت را بصورت عملی تجربه کرده و بیاموزند.

4. تبدیل شدن به یک ارتباط دهنده و شنونده بهتر: ورزش میتواند مهارتهای ارتباطی و شنیداری کودکان ونوجوانان را تقویت کند کودکان می آموزند که جزئیات یک ورزش را از مربی، والدین یا هم تیمی خود به دقت گوش دهند و بر اساس شنیده های خود تمرین واجرا کنند شنیدن فعال و پردازش بازخوردهای کلامی بتدریج راهی خواهد شد برای بهتر شدن آنها .

5. ایجاد تاب آوری : شرکت در ورزش و فعالیت های بدنی به ویژگی های خاصی مانند همدلی، خودکنترلی و شایستگی اجتماعی کمک می کند. شرکت در ورزش های تیمی مزایایی مانند اضطراب اجتماعی کمتر، انزوای اجتماعی کمتر، خودپنداره اجتماعی بهتر و افزایش عزت نفس را به همراه دارد که برایند آینخها چیزی جز توسعه و تقویت تاب آوری نخواهد بود.