مقایسه ی تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد

مقایسه ی تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد در بیماران مبتلا به سرطان وافراد عادی

افراد با توجه به تفاوت­های فردی واکنش­های متفاوتی نسبت به سرطان نشان می­دهند.

بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی از نظر تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد می­باشد.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه­ای می­باشد. جامعه پژوهش تمامی بیماران مبتلا به سرطان یکی از بیمارستانهای شیراز بودند که برای شیمی درمانی مراجعه کرده بودند.

از این جامعه نمونه­ای شامل ۶۰ بیمار انتخاب شدند.

از همراهان بیماران سرطانی نیز بعنوان نمونه سالم، ۶۱ نفر انتخاب شدند.

آنها پرسشنامه های مقیاس تاب آوری (CD-RIS) کونور و دیویدسون (۲۰۰۳)، پرسشنامه مقابله با موقعیت­های فشارزا (CISS) اندلر و پارکر (۱۹۹۵) و مقیاس فاجعه سازی درد (PCS) سالیوان و همکاران (۱۹۹۵) پر کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری با نرم افزار SPSS 22 استفاده شد.

یافته ­ها: تحلیل یافته ها نشان داد که بین دو گروه سالم و بیمار در تمامی خرده مقیاس­ها به جز کنترل، تاثیرات معنوی و راهبرد مقابله اجتنابی تفاوت معنی دار وجود دارد و بین دو جنس مرد و زن هیچ تفاوت معنی داری در خرده مقیاس­ها یافت نشد.

نتیجه­ گیری: براساس یافته­های پژوهش می­توان نتیجه گرفت که بیماری سرطان منجر به ایجاد تفاوت بین دو گروه سالم و بیمار از نظر تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه ­سازی درد می­گردد.

بنابراین تدوین یک برنامه جامع مراقبتی در بیماران سرطانی با تقویت تاب آوری و بهبود راهبرد­های مقابله با استرس با کمک به کاهش فاجعه ­سازی درد پیشنهاد می­گردد.

مقایسه ی تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد در بیماران مبتلا به سرطان وافراد عادی

فاجعه‌سازی درد

فاجعه‌سازی درد به معنای بزرگ‌نمایی و تشدید احساسات منفی مرتبط با درد است.

این پدیده معمولاً در افرادی که با درد مزمن یا بیماری‌های جدی مواجه هستند، مشاهده می‌شود.

افراد مبتلا به فاجعه‌سازی ممکن است به طور مداوم درباره درد خود فکر کنند و آن را به عنوان یک تهدید جدی برای کیفیت زندگی‌شان تلقی کنند.

این نوع تفکر می‌تواند منجر به افزایش اضطراب و افسردگی شود و در نتیجه، شدت احساس درد را بیشتر کند.

فاجعه‌سازی می‌تواند بر رفتارهای فرد نیز تأثیر بگذارد؛ به عنوان مثال، فرد ممکن است از فعالیت‌های روزمره خود کناره‌گیری کند یا از انجام ورزش و فعالیت‌های اجتماعی خودداری کند.

برای مقابله با فاجعه‌سازی درد، تکنیک‌های مختلفی وجود دارد.

مشاوره روان‌شناسی، روش‌های درمانی شناختی-رفتاری و تکنیک‌های آرام‌سازی می‌توانند به افراد کمک کنند تا نگرش مثبت‌تری نسبت به درد خود پیدا کنند و از شدت احساسات منفی بکاهند.

آموزش در مورد مدیریت درد و شرکت در گروه‌های حمایتی می‌تواند به کاهش فاجعه‌سازی کمک کند و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.