مقایسه تاب ‫آوری، سلامت عمومی، پرخاشگری و عملکرد تحصیلی

0

مقایسه تاب ‫آوری، سلامت عمومی، پرخاشگری و عملکرد تحصیلی دانش ‫آموزان دختر دبیرستانی خانواده‫های طلاق و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب ‫آوری، سلامت عمومی، پرخاشگری و عملکرد تحصیلی دانش ‫آموزان دختر دبیرستانی خانواده‫ های طلاق و عادی شهر اهواز با کنترل وضعیت اجتماعی-اقتصادی بود.

جامعه آماری این مطالعه را تمام دانش‫آموزان دختر دبیرستانی خانواده‫های طلاق و عادی شهر اهواز در سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸ تشکیل داده است.

از این جامعه آماری، نمونه‌ به تعداد ۴۴ نفر، با روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای، از فرزندان خانواده‌های طلاق انتخاب شد و همین تعداد نیز از فرزندان خانواده‌های عادی انتخاب شد.

برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه‌ تاب‫آوری کونور-دیویدسون، پرسشنامه سلامت عمومی، پرسشنامه پرخاشگری اهواز و معدل سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸ استفاده شد.

نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین تاب ‫آوری دخترهای خانواده ‫های طلاق و دخترهای خانواده ‫های عادی تفاوت معنی ‫داری وجود دارد.

سلامت عمومی دخترهای خانواده ‫های‫ طلاق پایین‫تر از خانواده ‫های عادی بود.

همچنین، در خرده مقیاس‫های سلامت عمومی نیز علایم جسمانی و افسردگی دخترهای خانواده ‫های طلاق بالاتر از دخترهای خانواده‌های عادی بود.

کارکرد اجتماعی دخترهای خانواده ‫های طلاق نیز پایین‫تر از خانواده‫‫های عادی بود ولی علایم اضطرابی دخترهای خانواده ‫های طلاق بالاتر از خانواده ‫های عادی نبود.

به علاوه، پرخاشگری دخترهای خانواده ‫های طلاق بالاتر از دخترهای خانواده ‫های عادی بود.

در خرده مقیاس‫های پرخاشگری خشم و عصبیت و تهاجم و توهین دخترهای خانواده‫ های طلاق بالاتر از خانواده‫ های عادی بود ولی لجاجت و کینه‫ توزی دخترهای خانواده ‫های طلاق بالاتر از خانواده ‫های عادی نبود.

بالاخره، عملکرد تحصیلی دخترهای خانواده ‫ه ای طلاق پایین‫تر از خانواده ‫های عادی بود.

 

مقایسه تاب‫ آوری، سلامت عمومی، پرخاشگری و عملکرد تحصیلی دانش‫ آموزان دختر دبیرستانی خانواده‫های طلاق و عادی

 

 

مقایسه تاب ‫آوری، سلامت عمومی، پرخاشگری و عملکرد تحصیلی

 

پرخاشگری یکی از رفتارهای انسانی است که به صورت‌های مختلفی بروز می‌کند و می‌تواند شامل رفتارهای فیزیکی، کلامی یا غیرکلامی باشد. این نوع رفتار معمولاً به عنوان واکنشی به استرس، ناکامی یا تهدیدات محیطی شناخته می‌شود. پرخاشگری می‌تواند به دو دسته اصلی تقسیم شود: پرخاشگری مستقیم و غیرمستقیم.

انواع پرخاشگری

  1. پرخاشگری فیزیکی: شامل ضربه زدن، هل دادن یا هر نوع آسیب فیزیکی به دیگران است.
  2. پرخاشگری کلامی: شامل توهین، فحش و تهدید است که می‌تواند به روحیه فرد مقابل آسیب بزند.
  3. پرخاشگری غیرمستقیم: مانند شایعه‌پراکنی یا ایجاد مشکلات برای دیگران بدون اینکه مستقیماً با آن‌ها درگیر شویم.

دلایل پرخاشگری

دلایل پرخاشگری می‌تواند شامل عوامل روان‌شناختی، اجتماعی و محیطی باشد. فشارهای اجتماعی، تجربه‌های منفی در کودکی و اختلالات روانی می‌توانند نقش مهمی در بروز این رفتار ایفا کنند.

مدیریت پرخاشگری نیازمند شناخت علل و عوامل مؤثر بر آن است. آموزش مهارت‌های ارتباطی و مدیریت خشم می‌تواند به کاهش این رفتار کمک کند و روابط اجتماعی را بهبود بخشد.

ارسال یک پاسخ