مقایسه تاب آوری، احساس تنهایی و خودکارآمدی تحصیلی

مقایسه تاب آوری، احساس تنهایی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان مدارس شبانه روزی و عادی مقطع دوم متوسطه شهرستان بانه

در این پژوهش از روش نمونه ­گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است،

به این صورت که از میان مدارس مقطع دوم متوسطه شبانه روزی و عادی شهرستان بانه دو مدرسه (یکی شبانه روزی و دیگری عادی) به صورت تصادفی انتخاب و در آن دو مدرسه نیز ۲۰۰ نفر (هر مدرسه  ۱۰۰ نفر) به روش تصادفی انتخاب شدند.

برای گردآوری داده ­ها از مقیاسهای تاب آوری (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳)، احساس تنهایی UCLA (راسل، پپلاو و کاترونا، ۱۹۸۰)، خودکارآمدی تحصیلی (مک­ایلروی و بانتینگ، ۲۰۰۲) بهره ­گیری شده است.

 

در بخش آمار توصیفی این پژوهش از شاخصهایی مانند میانگین و انحراف استاندارد استفاده شده است.

همچنین در بخش آمار استنباطی، برای مقایسه دو گروه (دانش آموزان شبانه روزی و عادی) از نظر تاب آوری، احساس تنهایی و خودکارآمدی تحصیلی، آزمونt مستقل به کار رفته است. نتایج آزمون t مستقل نشان داده است که

۱) دانش آموزان مدارس عادی تاب آوری بالاتری نسبت به دانش­آموزان مدارس شبانه روزی دارند

۲) دانش آموزان مدارس عادی احساس تنهایی کمتری نسبت به دانش آموزان مدارس شبانه روزی دارند

۳) دانش آموزان مدارس عادی خودکارآمدی تحصیلی بیشتری نسبت به دانش آموزان مدارس شبانه روزی دارند.

 

 

تاب آوری، احساس تنهایی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان مدارس شبانه روزی و عادی

 

 

 

احساس تنهایی کردن یکی از عواطف پیچیده و عمیق انسانی است که می‌تواند در هر مرحله‌ای از زندگی به سراغ ما بیاید.

این حس معمولاً زمانی به وجود می‌آید که فرد احساس کند ارتباطات اجتماعی‌اش ناکافی یا نامناسب است. تنهایی می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود؛ از جمله فقدان روابط عمیق، جدایی از خانواده و دوستان، یا حتی زندگی در یک محیط جدید و ناآشنا.

تنهایی می‌تواند ناشی از عوامل خارجی و داخلی باشد. از جمله عوامل خارجی می‌توان به تغییرات زندگی مانند مهاجرت، ازدواج، یا طلاق اشاره کرد. در حالی که عوامل داخلی شامل احساسات و افکار منفی، خودانتقادی و عدم اعتماد به نفس است.

افرادی که به طور مکرر خود را با دیگران مقایسه می‌کنند، بیشتر در معرض احساس تنهایی قرار دارند.

 

تأثیرات روانی و جسمی تنهایی

احساس تنهایی نه تنها بر سلامت روان تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه می‌تواند به مشکلات جسمی نیز منجر شود. تحقیقات نشان داده‌اند که افراد تنها بیشتر در معرض افسردگی، اضطراب و حتی بیماری‌های قلبی قرار دارند. این وضعیت می‌تواند باعث کاهش کیفیت خواب، افزایش استرس و ضعف سیستم ایمنی بدن شود.

 راه‌های مقابله با تنهایی

مقابله با احساس تنهایی نیازمند اقداماتی فعالانه است. در اینجا چند راهکار مفید ارائه می‌شود:

1. ایجاد ارتباطات جدید: شرکت در کلاس‌ها، گروه‌های اجتماعی یا فعالیت‌های داوطلبانه می‌تواند فرصتی برای ملاقات با افراد جدید فراهم کند.

2.تقویت روابط موجود: وقت گذاشتن برای دوستان و برقراری ارتباط عمیق‌تر با آن‌ها می‌تواند حس تعلق را تقویت کند.

3.مراقبت از خود: تمرینات ورزشی، مدیتیشن و فعالیت‌های خلاقانه می‌توانند به بهبود روحیه کمک کنند.

4.درخواست کمک: اگر احساس تنهایی شدید است، مشاوره با یک متخصص روانشناس می‌تواند بسیار مؤثر باشد.

 

احساس تنهایی یک تجربه طبیعی انسانی است که ممکن است هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد. با شناسایی علل آن و اتخاذ اقدامات مناسب، می‌توانیم این حس را مدیریت کرده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیم.

مهم‌ترین نکته این است که بدانیم ما تنها نیستیم و همیشه راه‌هایی برای برقراری ارتباط با دیگران وجود دارد.