مقایسه اثربخشی روش‌های مثبت درمانگری بر تاب‌آوری

0

مقایسه اثربخشی روش‌های مثبت درمانگری و مرور خویشتن بر افزایش بهزیستی روانی و تاب‌آوری دانشجویان مادر

هدف پژوهش، مقایسۀ اثربخشی روش‌های مثبت درمانگری و مرور خویشتن بر افزایش بهزیستی روانی و تاب‌آوری دانشجویان مادر بود.

نمونۀ پژوهش شامل بیست‌وهفت نفر از دانشجویان مادر مشغول به تحصیل در دانشگاه الزهرا بود.

 

آنها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه مرور خویشتن، مثبت درمانگری و گواه قرار گرفتند.

بهزیستی روانی و تاب‌آوری هر سه گروه در سه فاصلۀ زمانی پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به کمک پرسشنامه‌های بهزیستی روانی ریف (RSPWB-SF) و تاب‌آوری فرایبورگ (RSA) اندازه‌گیری شد.

برای گروه نخست آزمایشی،روش‌های مثبت درمانگری طی هفت جلسه و برای گروه دوم آزمایشی، درمان مرور خویشتن طی شش جلسه آموزش داده شد.

در این مدت گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شد.

 

تحلیل داده‌ها نشان دادمیانگین نمرات بهزیستی روانی در پس‌آزمون و پیگیری نسبت به پیش‌آزمون در گروه‌های مرور خویشتن و مثبت درمانگری در مقایسه با گروه گواه به‌صورت معناداری افزایش یافت؛ اما این اثر برای تاب‌آوری معنادار نشد؛

بنابر این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت مداخله‌های مرور خویشتن و مثبت درمانگری اثر معناداری بر افزایش بهزیستی روانی دانشجویان مادر دارد.

همچنین بین این دو روش در میزان اثربخشی بر بهزیستی روانی تفاوت معناداری وجود نداشت.

این نتایج می‌تواند پشتوانه‌ای برای به‌کارگیری روش روان‌درمانی مثبت‌نگر یا روش مرور خویشتن برای ارتقاء سلامت روان و بهزیستی روانی دانشجویان مادر باشد.

 

 

مقایسه اثربخشی روش‌های مثبت درمانگری و مرور خویشتن
بر افزایش بهزیستی روانی و تاب‌آوری دانشجویان مادر

 

مقایسه اثربخشی روش‌های مثبت درمانگری و مرور خویشتن بر افزایش بهزیستی روانی و تاب‌آوری دانشجویان مادر

 

روش‌های مثبت درمانگری به عنوان یک رویکرد نوین در روانشناسی، بر تقویت نقاط قوت و بهبود کیفیت زندگی فردی تمرکز دارد.

این روش‌ها شامل تکنیک‌ها و استراتژی‌هایی هستند که به افراد کمک می‌کنند تا احساس خوشبختی، رضایت و معنا در زندگی خود را افزایش دهند. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره می‌شود:

 

تکنیک‌های مثبت درمانگری

1.خودآگاهی: تقویت مهارت‌های خودآگاهی به افراد کمک می‌کند تا احساسات و افکار خود را بهتر بشناسند و مدیریت کنند.

2. قدردانی: تمرین قدردانی از تجربیات و افراد مثبت در زندگی، احساس خوشحالی و رضایت را افزایش می‌دهد.

3. تعیین اهداف: ایجاد اهداف مشخص و معنادار به فرد کمک می‌کند تا تمرکز بیشتری بر روی آینده داشته باشد و انگیزه لازم برای پیشرفت را پیدا کند.

4. توسعه روابط مثبت: برقراری ارتباطات سالم و حمایتگر با دیگران، یکی از کلیدهای افزایش خوشبختی است.

5. تفکر مثبت: تغییر دیدگاه نسبت به موقعیت‌های منفی و تلاش برای یافتن جنبه‌های مثبت در آن‌ها.

6.ورزش و فعالیت بدنی: فعالیت‌های بدنی منظم به بهبود روحیه و کاهش استرس کمک می‌کند.

7. مدیریت هیجانات: یادگیری نحوه مدیریت هیجانات و احساسات منفی برای کاهش استرس و افزایش تاب‌آوری.

8. تصویرسازی موفقیت: تصور شرایط موفقیت‌آمیز در آینده، می‌تواند انگیزه را افزایش دهد و به تحقق اهداف کمک کند.

9.کمک به دیگران: انجام کارهای خیرخواهانه و کمک به دیگران، احساس رضایت و خوشحالی را در فرد تقویت می‌کند.

10.یادداشت‌برداری از تجربیات مثبت: ثبت روزانه تجربیات مثبت می‌تواند به یادآوری لحظات خوب کمک کند و احساس خوشبختی را افزایش دهد.

این روش‌ها نه تنها بر سلامت روان تأثیر مثبت دارند، بلکه می‌توانند به عنوان ابزارهایی مؤثر برای مدیریت استرس، افزایش خوشبینی و رشد شخصی مورد استفاده قرار گیرند.

 

ارسال یک پاسخ