مدرسه تاب آور چراغ همیشه روشن آموزش است

مدرسه تاب آور چراغ همیشه روشن آموزش است تاب آوری در مدارس در هر شرایطی که بتوان بحران یا اضطرارش نامید این نوید و بشارت را بهمراه دارد که تعلیم و تربیت تعطیل نخواهد شد و چراغ علم و دانش همیشه روشن و پرفروغ خواهد بود تجربه کرونا در کشور عزیزمان و بهره برداری حداکثری از فن آوری های نوین  گواه این مدعاست .

ایجاد سیستم‌های آموزشی و مدارس تاب آور برای اطمینان از ادامه آموزش حتی در شرایط اضطراری مانند همه‌گیری، بلایای طبیعی و درگیری‌ها بسیار مهم است.

مدرسه تاب آور چراغ همیشه روشن آموزش است.

مدرسه تاب آور یا سیستم‌های آموزشی تاب‌آور این اظمینان را بوجود می آورند که همه کودکان، از جمله دانش آموزان مناطق محروم و کمتر برخوردار و آسیب‌پذیرترین افراد، بتوانند در فضای درس و مشق و مدرسه بمانند و مسیر ادامه تحصیل خود را پی بگیرند.

برای ایجاد سیستم‌های آموزشی تاب‌آور، نظارت بر یادگیری از راه دور و ترکیبی، شناسایی نیازهای یادگیرندگان و دانش‌آموزان و تشخیص اولویتو  هدف‌گذاری آموزش در نقطه مورد نیاز آنها از اهمیت خاصی برخوردار است.

شواهد حاصل از کارآزمایی‌های تصادفی‌ بویژه در دوران اپیدمی کرونا در مقیاس بزرگ در پنج کشور نشان می‌دهد که مدل‌های آموزش از راه دور، مانند آموزش‌های تماس تلفنی و یا با استفاده از فن آوری های نوین می‌توانند در ارائه آموزش در مواقع اضطراری مؤثر باشند. . ملاحظات دیگر برای ایجاد سیستم‌های آموزشی تاب آوری عبارتند از رسیدگی به عوامل فقر و محرومیت، شناسایی دانش‌آموزانی که در معرض خطر بازماندن یا ترک تحصیل هستند.

برای توسعه و تقویت سیستم آموزشی تاب آور نکته بسیار شایان توجهی را باید یاد آور شد و آن توجه به رفاه روانی و اجتمعی معلمان و رسیدگی به وضعیت معیشی آنهاست .

مشارکت اجتماعی از طریق تعدد وتنوع ذخایر رفتاری موجب توسعه و تقویت ” تاب آوری ” است.
مشارکت و حمایت های اجتماعی هم چنین میتواند به اصلاح طرحواره های رفتاری کمک کند.
این مهم در مدارس تاب آور به بهترین شکل انجام میگیرد.
کودکان و نوجوانان بخش عمده ای از زندگی خود را در مدرسه میگذارنند و این فرصت و ظرفیتی بی نظیر برای توسعه و تقویت تاب آوری است .
مدارس کانون آموزش رفتارهای سلامت محور هستند و این به نوبه خود میتواند به توفیقات تحصیلی دانش آموزان کمک کرده و یا در موارد خاص از افت تحصیلی ایشان جلوگیری کند.چرا که تاب آوری با موفقیت تحصیلی رابطه مثبت دارند(اسکلیزو همکاران ،۲۰۰۶).
توجه به تقویت و توسعه تاب آوری روانشناختی در مدارس میتواندآسیب پذیری اجتماعی را نیزبه نحو چشمگیری کاهش داده و امکان دستیابی به سطوح بالاتری از سلامت اجتماعی و بهزیستی روانشناختی را فراهم سازد.
ضمن اینکه در همین مدارس است که با مددکاری و یا مداخله می توان نارسایی ها خانوادگی و صدمات و آسیب های روانی و اختلالات رفتاری را پایش ، درمان و یا از بروز انواع آسیب ها متعدد دیگر جلوگیری کرد.
از سوی دیگر پایین آمدن سن آسیب ها و صدمات اجتماعی اهمیت توجه به تاب آوری جمعیت دانش آموزی را متذکر میگردد. آموزش و توفیقات تحصیلی با افزایش ذخایر شناختی موجب ارتقاء سلامت هستند.
همچنین علاوه بر مساله ” ذخایر شناختی ” پژوهشها نشان میدهد وجود حتی یک مربی ، معلم و مددکار صمیمی و حامی میتواند مانع جدایی دانش آموزان از مدرسه و ترک تحصیل خواهد بود.
از طرفی مبتنی بر شواهد دانش آموزان درس مربیان و معلمانی راکه بیشتر دوست می دارند بهتر انجام میدهند و نکته جالب توجه دیگر این است که چنانچه دانش آموزی در مدرسه احساس درک و حمایت اجتماعی کند وضعیت تحصیلی بهتری را تجربه و ارایه خواهد کرد.
در مجموع اهمیت انتظارات و توقعات تحصیلی در توسعه و تقویت تاب آوری به اثبات رسیده است(جانسون و هاوراد،۱۹۹۸).
با این مقدمه کوتاه میتوان به چند مولفه اصلی در مدارس تاب آور توجه داد:

-تاکید موکد بر موفقیت و ادامه تحصیل و وجلو گیری از خروج و ترک تحصیل بچه ها از مدرسه.
-نظارت دقیق بر عملکرد دانش آموزان ، والدین و مربیان ومعلمان و کارکنان مدارس ( ماستن ، ۱۹۹۸).
-فراهم سازی مشارکت های معنادار و همه جانبه در مدارس (راتر،۱۹۷۹).
علاوه بر این مدارس میتوانند با آموزش خود مراقبتی دربسیاری از آسیبهای اجتماعی نقش پیشگیرانه شایسته ای را ایفا کنند اساسا میتوان گفت مدارس کانون یادگیری و اصل و اساس سلامتی و مشارکت اجتماعی هستند . راه سعادت و سلامت از مدارس میگذرد.
در خاتمه به این اشاره میگردد که بهزیستی روانشناختی بسیار معمولی تر ازآن است که تصور میکنیم و براحتی در دسترس است . با این حال بچه ها به دوز پایینی از خطرات و چالشها نیازمند هستند که انتظار میرود کما فی السابق مدارس با توجه روز افزون به تقویت و توسعه ” تاب آوری”
بسترساز و حامی این مهم باشند.
ضروری به نظر میاید با توجه به مقتضیات زمانی و به منظور کاهش آسیب پذیری و افزایش تاب آوری ، ترویج و درک حمایت های اجتماعی توجه بیشتری را از آن خود سازد ، جرا که همگان واقف هستند سازه های اجتماعی قطره هایی هستند که دریا میشوند. و فی الواقع اجتماعی کردن هر مساله و مشکلی موجب تقویت راه حل آن موضوع خواهد بود.