سبک های فرزند پروری، کمال گرایی و تاب آوری در دختران

سبک های فرزند پروری، کمال گرایی و تاب آوری در دختران

این پژوهش با هدف تعیین رابطه سبکهای فرزند پروری و کمال گرایی با تاب آوری دختران به روش توصیفی همبستگی اجرا شد.

برای جمع آوری داده های مورد نیاز، ۳۵۱ دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر رشت که در سال ۱۳۹۵ – ۱۳۹۴ به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه های تاب آوری، مقیاس کمال گرایی و پرسشنامه اقتدار والدینی پاسخ دادند.

نتایج پژوهش نشان داد بین سبکهای فرزند پروری سهل گیرانه، سبک مستبدانه و سبک مقتدرانه با تاب آوری، رابطه معناداری وجود دارد همچنین بین کمال گرایی و تاب آوری ضریب همبستگی مثبت معناداری مشاهده شد.

بررسی رگرسیون چندگانه نشان داد که ابعاد کمال گرایی هدفمندی، نیاز به تائید، عالی بودن، نشخوار فکری و سبک فرزند پروری به طور توام، ۰٫۲۴ تغییر واریانس تاب آوری را تبیین می کنند و سایر خرده مولفه های کمال گرایی و سایر سبکهای فرزند پروری نقش معنی داری در تبیین واریانس تاب آوری نداشته اند.

سبکهای فرزند پروری، کمال گرایی و تاب آوری در دختران

بنابر همین گزارش از خانه تاب آوری ایران

کمال گرایی یک ویژگی شخصیتی است که با تلاش برای بی عیب بودن، تعیین استانداردهای غیرواقعی بالا و انتقاد بیش از حد از خود و دیگران مشخص می شود.

  کمالگرایی می تواند یک شمشیر دو لبه باشد – وقتی سالم باشد، می تواند انگیزه و موتور محرکه باشد و باعث موفقیت شود، اما وقتی به افراط کشیده شود، می تواند منجر به نتایج منفی مانند تعلل، اجتناب از چالش ها و کمبود خلاقیت شود.

سه شکل اصلی کمال گرایی وجود دارد:

1.کمال گرایی خودمحور : تحمیل معیارهای غیر واقعی بر خود

2. کمال گرایی دیگر گرا : انتظار کمال از دیگران

3. کمال گرایی تجویز شده از نظر اجتماعی

درک انتظارات بیش از حد از دیگران کمال گرایی ناسازگار که ناشی از ترس از شکست و احساس بی لیاقتی است، با مسائل مختلف سلامت روانی مانند افسردگی، اضطراب، OCD، اختلالات خوردن و تمایل به خودکشی مرتبط است همچنین می تواند اثربخشی روان درمانی را مختل کند.

با این حال، برخی از محققان استدلال می کنند که کمال گرایی دارای جنبه های تطبیقی ​​نیز می باشد.

تلاش‌های کمال‌گرایانه همراه با نگرانی‌های کمال‌گرایانه با نتایج مثبتی مانند عزت نفس، موفقیت تحصیلی، و مشکلات روان‌شناختی کمتر مرتبط هستند.

شکاف تحقیقاتی در این زمینه وجود دارد و بایستی منتظر یافته های کامل تری در این خصوص بود

معمولاً افراد کمال گرا تمایل زیادی به نگرانی در مورد موقعیت های نامعین دارند و توانایی ضعیفی در مدیریت استرس نشان می دهند.

رابطه بین کمال گرایی و تاب آوری به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است.

تحقیقات نشان می دهد که کمال گرایی می تواند تأثیر منفی بر تاب آوری، به ویژه در محیط های آموزشی داشته باشد از این جهت است که تاب آوری در مدارس اهمیت خود را نشان میدهد.

کمال گرایی در دانش آموزان یک مشکل رایج است که می تواند به فرسودگی تحصیلی و اختلال در کارها منجر شود.

کمال گرایی در نوجوانان به این صورت ظاهر می شود که آن‌ها در انجام کارها حساسیت زیادی دارند، از شکست ترس دارند، و مدام نگران هستند که کارشان کامل و عالی نباشد.

این ویژگی می تواند به جلوگیری از پیشرفت و انتخاب درستی در زندگی منجر شود.

کمال گرایی تاب آوری را کاهش می دهد پژوهشی توسط سعدی رییس و همکاران (1399) دریافت که کمال گرایی تأثیر منفی قابل توجهی بر تاب آوری دارد، که نشان می دهد هر چه کمال گرایی بیشتر شود، فرد تاب آوری کمتری خواهد داشت همین مطالعه همچنین نشان داده است کمال گرایی می تواند با تأثیر بر سازگاری تحصیلی، تاب آوری را کاهش دهد

بنظر میرسد دانش آموزانی که کمال گرا هستند ممکن است حتی زمانی که به اهداف خود دست می یابند احساس نارضایتی کنند که این منجر به سرزنش خویشتن و کاهش تاب آوری می شود

کمالگرایی میتواند کارکرد مثبت یا منفی داشته باشد در حالی که کمال گرایی مثبت می تواند با انگیزه و عزت نفس بالا همراه باشد، کمال گرایی منفی با تاب آوری پایین، اضطراب و افسردگی مرتبط است

این یافته ها نشان می دهد که معلمان باید با کاهش تأثیر منفی کمال گرایی بر ارتقای تاب آوری دانش آموزان تمرکز کنند.

این را می توان با ایجاد یک محیط حمایتگر و رشد محور که یادگیری از شکست ها را تشویق می کند و سازگاری تحصیلی را ارتقا می بخشد بدست آورد.