زناشویی و تاثیر آن بر تاب آوری زوجین

زناشویی و تاثیر آن بر تاب آوری زوجین

زناشویی به معنی ازدواج کردن، وصلت کردن، شروع یک زندگی جدید و نکاح بین زوجین است. این عمل زناشویی تنها مربوط به یکی از زوجین نیست، عملی است که هر دو زوجین نسبت به انجام آن مسئولیت دارند

مهم ترین مساله در ازدواج کیفیت و دوام ازدواج است.

یکی از تصمیمات مهم هر فرد در زندگی، ازدواج است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی کیفیت رابطه زناشویی براساس تاب آوری صورت گرفت.

روش پژوهش حاضر از نوع هدف بنیادی و از نوع روش انجام پژوهش، توصیفی – هبستگی بود.

جامعه آماری پژوهش تشکیل شده از زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ری در بهار و تابستان ۱۴۰۱٫ نمونه گیری به صورت تصادفی ساده از بین مراجعه کنندگانی که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند به تعداد ۹۷ نفر براساس جدول مورگان انتخاب شدند.

اطلاعات مورد نیاز در پژوهش از طریق ابزارهای پژوهش که عبارتند از: مقیاس کیفیت رابطه زناشویی (RDAS)، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون بود.

داده های حاصل از انجام پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی، همبستگی و در آمار استنباطی از رگرسیون خطی با برنامه spss تجزیه و تحلیل گردید.

یافته های پژوهش نشان داد کیفیت رابطه زناشویی پیش بینی کننده تاب آوری در زوجین می باشد.

لذا طراحی برنامه ای جهت ارتقای کیفیت رابطه زناشویی زوجین ضرورتی انکار ناپذیر است.

 

پیش بینی کیفیت رابطه زناشویی براساس تاب آوری زوجین

 

 

بنابر همین گزارش از خانه تاب آوری در روابط بین همسران به میزان توانایی سازگاری ایشان و عبور موفق از فراز و فرود و چالش های زندگی از جمله کاهش  اشتیاق و صمیمیت  توجه میشود.

بخش عمده ای از این مناسبات در روابط جنسی و رضایت زناشویی مطرح میگردد.

طرفین در ازدواج بایستی بتوانند چالش های زندگی جنسیِ خود را مدیریت کنند.

راههای عبور و سازگاری با آن را بافته و با کمترین تنش و سردی از آن عبور کنند، این توانایی حفظ کیفیت رابطه جنسی و رضایت مندی را  علی رغم وجود چالش های متنوع و متعدد و گاه در بیماریهای سخت درمان و مواردی از این دست موضوع بحث (تاب آوری جنسی) خواهد بود.

تاب آوری نمود و بُروز نجات بخشی در برابر آسیب پذیری خواهد داشت و این جمله بیانگر این نکته ی قابل تعمق و تأمل است که تاب آوری مفهوم اش طی کردن مسیر زندگی بدون استرس و دردسر نخواهد بود.

 

تاب آوری به مقابل و در کنار آسیب پذیری، مفهوم اصیل و الزامی خود را ارائه می کند.

 

توانایی تحمل استرس، بازیابی مجدد قدرت، سازگاری و یافتن راه حل‌هایی مناسب برای چالش ها ‌ و مشکلات زندگی میتواند تاب آوری باشد.

نوعی از تاب آوری که در زناشویی و روابط زوجین مورد توجه قرار می گیرد، تاب آوری جنسی است.

اکنون شایسته است که نگاهی نیز به تعریف سلامت جنسی از نظر سازمان بهداشت جهانی (WHO) داشته باشیم.

طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، سلامت جنسی به یک حالت جسمی، عاطفی، روانی و اجتماعی خوب در ارتباط با مسائل جنسی اشاره دارد.

در بهینه سازی سلامت جنسی نظریه پردازان مختلف ، مدلهای متنوعی را ارائه و مفهوم سازی کرده اند که ما در اینجا به ذکر چند مورد بسنده می‌کنیم:

۱- صحبت کردن واضح و صریح در مورد رابطه جنسی را با همسر خود تمرین کنیم.
۲- به تفاوت‌های فرهنگی، نگرش ها، نقش و  هویت جنسی همدیگر توجه کنیم.
۳- جهل جنسی خویش را شناخته و در جهت رفع آن کوشا باشیم، عملکرد و ابعاد فیزیولوژیک عمل جنسی و آمیزش را بشناسیم
۴- از سلامت ‌و امنیت جنسی خود و همسر مراقبت و محافظت نماییم
۵- تهدیدات و تعارضاتی که در رابطه جنسی صمیمیت را کاهش می‌دهد شناخته و راجع به آن گفتگو کنیم.
۶- زن و شوهر می توانند در مورد فانتزی های رابطه جنسی سالم و جدا کردن مرز بین فانتزی و انحراف وارد گفتگو شوند.
۷- ورزش کنیم و به سلامتی و تناسب اندام خود توجه و دقت باشیم

برای ارزیابی کیفیت روابط زناشویی عوامل مختلفی در نظر گرفته می شود.ویژگی های شخصیتی نقش بسزایی در پیش بینی کیفیت روابط زناشویی دارد . علاوه بر این، ابعاد کیفیت زناشویی شامل بررسی عوامل پیش‌بینی‌کننده مرتبط با تعامل و روش‌های حل تعارض در ازدواج است.

در زندگی زناشویی، عملکرد روانی و جنسی بسیار مهم است، زیرا نادیده گرفتن این جنبه ها می تواند منجر به ناسازگاری و شکست زناشویی شود.

زناشویی و تاثیر آن بر تاب آوری زوجین مستلزم روش بینی و درک عمیق این مطلب است .

علاوه بر این، تعریف و اهمیت روابط زناشویی ضروری است.

روابط زناشویی شامل ارتباط عاطفی و صمیمی بین شرکا است که بر جنبه های فردی و اجتماعی زندگی تأثیر می گذارد.