رابطۀ سبک های فرزندپروری با تاب‌آوری در دانش‌آموزان
رابطۀ سبک های فرزندپروری و سرسختی روانشناختی با تاب‌آوری در دانش‌آموزان
هدف از انجام این تحقیق، بررسی رابطۀ سبکهای فرزندپروری(سلطه گری، وابستگی شدید و سهل انگاری) و سرسختی روانشناختی با تاب‌آوری در دانش‌آموزان بوده است.
روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل همۀ دانش آموزان هنرستانهای دخترانه شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۳ بوده که در زمان انجام تحقیق در حدود ۲۰۰۰ نفر بوده‌اند.
برای انجام دادن این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای استفاده شده و حجم نمونه ۳۰۰ نفر بوده‌است.
ابزار تحقیق شامل پرسشنامه سبکهای فرزندپروری دروز و تی‌هن(۱۹۵۷) ترجمه شکرکن و نجاریان(۱۳۷۲)، سرسختی اهواز کیامرثی و همکاران (۱۳۷۷) و تاب‌آوری کانر و دیوید‌سون CD-RIS (2003) بوده‌است.
نتایج حاصل نشان داده که از میان سه سبک فرزندپروری مورد بررسی تنها بین شیوه سهل انگاری تربیتی والدین و تاب‌آوری دانش‌آموزان رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و میان شیوه‌های فرزندپروری والدین مبتنی بر سلطه گری و وابستگی شدید با تاب‌آوری دانش‌آموزان رابطه معنادار وجود ندارد.
همچنین مشخص شد میان سرسختی روان شناختی دانش‌آموزان با تاب‌آوری آنها رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد.
نتایج حاصله از تحلیل رگرسیون نشان داد که دو متغیر پیش‌بین یعنی سرسختی روان شناختی دانش‌آموزان و سهل انگاری تربیتی والدین می‌توانند به شکلی مثبت و معنادار تاب‌آوری دانش‌آموز را پیش‌بینی کنند و توجه به آنها در تاب‌آوری افراد ضروری است.
رابطۀ سبک های فرزندپروری و سرسختی روانشناختی با تاب‌آوری در دانش‌آموزان
سرسختی روانشناختی یک ویژگی شخصیتی است که به افراد کمک می‌کند تا در مواجهه با استرس و چالش‌های زندگی مقاوم‌تر باشند.
این مفهوم نخستین بار توسط سوزان کوباسا و سالواتور مدی در دهه ۱۹۷۰ معرفی شد و شامل سه مؤلفه اصلی است: تعهد، کنترل و چالش.
تعهد به معنای تمایل به درگیر شدن در فعالیت‌ها و اهداف است، در حالی که کنترل به احساس توانایی در مدیریت و تأثیرگذاری بر شرایط اشاره دارد. چالش نیز به توانایی فرد برای دیدن تغییرات به عنوان فرصت‌های یادگیری و رشد اشاره دارد.
تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که دارای سرسختی روانشناختی بیشتری هستند، کمتر در معرض بیماری‌های ناشی از استرس قرار می‌گیرند و توانایی بیشتری برای مقابله با فشارهای زندگی دارند. این ویژگی نه تنها به سلامت روان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به رشد شخصی و توسعه مهارت‌های زندگی منجر شود.
سرسختی روانشناختی به عنوان یک سازه مثبت شناخته می‌شود که می‌تواند با حمایت اجتماعی، عزت نفس و خوشبینی تقویت شود.