رابطۀ سبک های فرزندپروری با تابآوری در دانشآموزان
رابطۀ سبک های فرزندپروری و سرسختی روانشناختی با تابآوری در دانشآموزان
هدف از انجام این تحقیق، بررسی رابطۀ سبکهای فرزندپروری(سلطه گری، وابستگی شدید و سهل انگاری) و سرسختی روانشناختی با تابآوری در دانشآموزان بوده است.
روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل همۀ دانش آموزان هنرستانهای دخترانه شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۳ بوده که در زمان انجام تحقیق در حدود ۲۰۰۰ نفر بودهاند.
برای انجام دادن این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی خوشهای استفاده شده و حجم نمونه ۳۰۰ نفر بودهاست.
ابزار تحقیق شامل پرسشنامه سبکهای فرزندپروری دروز و تیهن(۱۹۵۷) ترجمه شکرکن و نجاریان(۱۳۷۲)، سرسختی اهواز کیامرثی و همکاران (۱۳۷۷) و تابآوری کانر و دیویدسون CD-RIS (2003) بودهاست.
نتایج حاصل نشان داده که از میان سه سبک فرزندپروری مورد بررسی تنها بین شیوه سهل انگاری تربیتی والدین و تابآوری دانشآموزان رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و میان شیوههای فرزندپروری والدین مبتنی بر سلطه گری و وابستگی شدید با تابآوری دانشآموزان رابطه معنادار وجود ندارد.
همچنین مشخص شد میان سرسختی روان شناختی دانشآموزان با تابآوری آنها رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد.
نتایج حاصله از تحلیل رگرسیون نشان داد که دو متغیر پیشبین یعنی سرسختی روان شناختی دانشآموزان و سهل انگاری تربیتی والدین میتوانند به شکلی مثبت و معنادار تابآوری دانشآموز را پیشبینی کنند و توجه به آنها در تابآوری افراد ضروری است.
رابطۀ سبک های فرزندپروری و سرسختی روانشناختی با تابآوری در دانشآموزان