رابطه ناظر خیالی و خود افسانهای با تاب آوری
رابطه ناظر خیالی و خود افسانهای با تاب آوری
ناظر خیالی و خود افسانهای با تاب آوری چنانچه دارای ارتباطی باشند در پژوهش حاضر مورد مطالعه قرار گرفته است
رابطهی پیامدهای خود محوری دوره نوجوانی تحت عناوین؛ ناظر خیالی و خودِ افسانهای، با تابآوری، که بیانگر سازگاری با موقعیتهای پر استرس و خطرناک است، موضوع اصلی این پژوهش است .
روش: شرکتکنندگان پژوهش شامل ۶۶۰ دانش آموز ( ۳۵۹، دختر و ۳۰۱، پسر) سال سوم دبیرستانهای شهر شیراز بودند.
به منظور اندازهگیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامهی ناظرِخیالی لاپسلی، مقیاس جدید خودِ افسانهای لاپسلی و همکارانش(شامل سه زیر مقیاس قادر مطلق، منحصر به فرد بودن و آسیب ناپذیری) و مقیاس تابآوری فرایبورگ و همکارانش (شامل پنج بعد: شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی، انسجام خانوادگی،حمایت اجتماعی و ساختار فردی) استفاده شد.
اعتبار ابزارهای مذکور، به روش آلفای کرونباخ و روایی آنها از طریق تحلیل عاملی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از اعتبار و روایی ابزارهای پژوهش بود. به منظور تعیین قدرت پیشبینی ناظرِ خیالی و و زیر مقیاسهای خودِ افسانهای، برای هر یک از ابعاد تابآوری، از رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد بعد قادر مطلق پیشبینیکنندهی قوی و خوبی برای تمام ابعاد تاب آوری ( شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی، انسجام خانوادگی، حمایت اجتماعی و ساختارفردی ) بود. بعلاوه بعد آسیب ناپذیری پیشبینی کننده منفی و معناداری برای حمایت اجتماعی و انسجام خانوادگی است.
همچنین بعد منحصر به فرد بودن تنها توانسته است پیشبینیکنندهی منفی و معناداری برای حمایت اجتماعی و ساختار فردی باشد.
افزون بر آن ناظر خیالی، بعد شایستگی اجتماعی، حمایت اجتماعی، را به طور مثبت و معناداری پیشبینی میکند.
نتیجهگیری: در مجموع یافتههای پژوهش حاضر شواهد مطلوبی در جهت تائید مدل خود محوری لاپسلی فراهم آورد . بر اساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که خود محوری دوره نوجوانی در برخی ابعاد دارای پیامدهای سازگارانه میباشد.
رابطه ناظر خیالی و خود افسانهای با تاب آوری