رابطه سندرم ضربه عشقی با تاب آوری
زهرا نیازاده روانشناس و مترجم در باشگاه تاب آوری میگنا نوشت : نشانگان «ضربه عشق» (love trauma syndrome) درد هیجانی ناشی از تجربه شکست عشقی و فقدان فردی است که دیگر در زندگی ما حضور ندارد.مطالعات فراوانی رابطه معنادار و منفی سندرم ضربه عشقی را با تاب آوری اعلام کرده اند.
عشق موجب حیرت است و یکی از شگفت انگیزتزین هیجان هایی است که آدمی تجربه میکند آسیب‌های ناشی از ارتباطات عاطفی هم بصورت گسترده ای دارای ابعاد شناختی، هیجانی، جسمی، فردی و اجتماعی هستند و در برخی موارد میتواند تهدیدی جدی برای زندگی و سلامت روانی اجتماعی باشد همانطور که پیش از بیان شد رابطه منفی و معنا دار سندرم ضربه عشقی با تاب آوری در بسیاری از مطالعات اعلام شده است
پر مسلم روشن است که میزان واکنش و شدت آن بسته به عوامل متعددی از جمله ویژگی های شخصیتی و نمره تاب آوری افراد دارد .
نشانگان ضربه‌‌ی عشق یا love trauma syndrome مجموعه علائم و نشانه های شدیدی است که گاه میتواند بصورت شوک هم نمایان شود که پس از فروپاشی یک رابطه رمانتیک بروز میکند.، این نشانگان به عنوان یک ماهیت بالینی مجزا با منظومه ی شناخته شده ای از علائم بروز می کند.
گاهی اوقات ممکن است عشق بسیار آسیب زا باشد و تاثیر طولانی مدتی بر عملکرد فرد بگذارد. در پژوهش دیگری درباره درد عمیق عاطفی ناشی از روابط عاشقانه شکست خورده اعلام شده است که بین نشخوار فکری در دانشجویان با و بدون نشانگان ضربه عشق رابطه معنی دار وجود دارد(صداقت و همکاران ،۱۳۹۵).
براساس نتایج اعلام شده در پژوهش دیگری که توسط برهان آزاد و علیزاده در ۱۳۹۶ انجام شده است بین حمایت اجتماعی ادراک شده و همه ابعاد آن از یکسو و تاب آوری و همه ابعاد آن به استثنای بعد مهار از سوی دیگر با سندرم ضربه عشق رابطه منفی و معنادار وجود دارد. در نتیجه با افزایش حمایتهای اجتماعی از جانب خانواده، دوستان و افراد مهم و تقویت تاب آوری افراد درگیر شکستهای عاطفی میتوان در بهبود مشکلات آنها کوشید اگرچه میدانیم یکی ازشایع‌ترین و عمیق‌ترین تجربه‌های فقدان و سوگ نیز در ناکامی ناشی از فروپاشی روابط عاشقانه تجربه می‌شود (اعتماد نیا و همکاران ، ۱۴۰۰).
براساس یافته های پژوهش پیش گفته بین افسردگی در دانشجویان با و بدون نشانگان ضربه عشق هم رابطه معنی دار وجود دارد.در اغلب موارد هنگامی که تجربه از دست دادن عشق بسیار ناراحت کننده باشد، آن را ضربه عشقی می‌نامیم.
ضربه عشقی نوعی فشار روانی است که به بروز مشکلات عاطفی شدید و طولانی مدت منجر می شود، عملکرد اجتماعی و حرفه ای او را مختل می کند و کیفیت زندگی را تنزل می دهد. بر اساس نتایج اعلام شده در پژوهش های داخلی از جمله تحقیق صداقت و همکاران (۱۳۹۵) بین اضطراب دانشجویان با و بدون نشانگان ضربه عشقی هم رابطه معنی دار وجود دارد .
واکنش عمیق نسبت به از دست دادت عشق یا تهدید به از دست دادن عشق را سندرم ضربه عشقی نام نهاده اند امان اللهی و همکاران نیز در پژوهش خود نشان دادند که کارامدترین متغیرها در پیش بینی نشانگان ضربه عشق به ترتیب ذهن آگاهی، شناخت بیش از حد و انسانیت مشترک بوده است و خود مهربانی، خود قضاوتی، انسانیت مشترک، انزوا، ذهن آگاهی و شناخت بیش از حد، پیش بین های معنی داری برای نشانگان ضربه عشق بودند.
در نتیجه همین پژوهش آمده است : از آنجا که خود شفقتی به عنوان یکی از ویژگی های شخصی افراد، نقش تعیین کننده ای در واکنش به شکست عاطفی دارد، لازم است در مشاوره با افرادی که شکست عاطفی را تجربه می کنند به خود شفقتی به عنوان عامل مهم برای کاهش ضربه عاطفی توجه کردعلاوه بر خودشفقتی مطالعات داخلی دیگری نیز نشان داده است که معنادرمانی به شیوه گروهی می تواند به عنوان درمان موثری در افزایش عزت نفس و بهزیستی روانشناختی دانشجویان به کار برده شود ( امانی و همکاران ، ۱۳۹۷).
و اما خاتمه کلام :
مهمترین نشانه های سندرم ضربه عشقی با الگویی قابل پیش میتواند : اختلال در خواب، عصبانیت، خشم، مرور خاطرات و افکار مزاحم و دردناک و اجتناب از یاد آوری ضربه عشقی هستند
بدیهی است علایم در سندرم ضربه عشقی برای همه افراد یکسان نخواهد بود بروز نشانه ها بسته به میزان تاب آوری و آسیب پذیری و تاثیر پذیری افراد و سایر ویژگی های شخصیتی میتواند متفاوت باشد .