رابطه حمایت اجتماعی و سبک های مقابله، با تاب آوری
رابطه حمایت اجتماعی و سبک های مقابله، با تاب آوری در پسران نوجوان
هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین حمایت اجتماعی و سبک های مقابله با تاب آوری در نوجوانان حومه شهر تهران بود.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. 410 نوجوان از میان دانش آموزان مقاطع راهنمایی و دبیرستان مناطق حومه شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های سبک های مقابله ای اندلر و پارکر (1990)، حمایت اجتماعی ادراک شده واکس، فیلیپس، هالی، تامپسون، ویلیامز و استوارت (1986) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) جمع آوری شد. داده ها با روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، همبستگی بین حمایت اجتماعی و سبک های مقابله با تاب آوری در نوجوانان مثبت و معنادار است (0.01>p). همچنین حمایت اجتماعی و سبک مقابله مساله محور قادر به پیش بینی تاب آوری است.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که افزایش حمایت اجتماعی نوجوانان مناطق حومه شهر تهران توسط خانواده شان و ارائه خدمات شهری توسط نهادهای ذیربط جهت حمایت هر چه بیشتر آنان، همچنین آموزش مهارت های اساسی و مفید مقابله با مشکلات می تواند نقش مهمی در افزایش تاب آوری نوجوانان داشته باشد
رابطه حمایت اجتماعی و سبک های مقابله، با تاب آوری در پسران نوجوان