رابطه تاب‌آوری، خوددلسوزی
رابطه تاب‌آوری، خوددلسوزی با پریشانی کلاس‌های زبان عربی دانشجویان دختر دانشگاه خوارزمی
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تاب آوری، خوددلسوزی و پریشانی در کلاس‌های زبان عربی دانشجویان دختر دانشگاه خوارزمی انجام شد.
این پژوهش از گونه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش همگی دانشجویان دختر رشته کارشناسی زبان و ادبیات عرب سال ۱۳۹۴ به شمار ۱۲۷ تن را در بر گرفت.
حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۱۰۱ نفر تعیین شد که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.
برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های خوددلسوزی نف، تاب‌آوری کونور و دیویدسون و پریشانی در کلاس زبان خارجی هورویتز استفاده شد.
داده‌های گردآوری شده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی، همبستگی و تحلیل رگرسیون تجزیه و بررسی شد.
یافته‌های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای تاب‌آوری، خوددلسوزی و پریشانی در کلاس‌های زبان عربی رابطه منفی و معناداری وجود دارد.
همچنین، تاب‌آوری به‌تنهایی ۴۱ درصد و به‌همراه خوددلسوزی ۴۸ درصد واریانس پریشانی در کلاس زبان عربی را تبییین کردند.
بنابراین، افزایش سازه‌های روانشناسی مثبت تاب‌آوری و خوددلسوزی می‌تواند موجب کاهش پریشانی در کلاس زبان عربی دانشجویان دختر شود.
رابطه تاب‌آوری، خوددلسوزی با پریشانی کلاس‌های زبان عربی دانشجویان دختر دانشگاه خوارزمی
بنابر همین گزارش از خانه تاب آوری شفقت به خود از سه عنصر اصلی مهربانی با خود، انسانیت مشترک و ذهن آگاهی تشکیل شده است: مهربانی با خود به معنای گرم بودن نسبت به خود در هنگام دردها و کمبودها است، انسانیت مشترک شامل شناخت تجربیات مشترک انسان از رنج است و ذهن آگاهی مستلزم مشاهده احساسات منفی بدون قضاوت است.
تحقیقات نشان می‌دهد که افراد خوددلسوز سلامت روان‌شناختی بیشتری از جمله رضایت از زندگی، شادی و تاب آوری عاطفی را تجربه می‌کنند، در حالی که سطوح پایین‌تری از انتقاد از خود، افسردگی و اضطراب را نیز نشان می‌دهند.
علاوه بر این، برای معلمان بسیار مهم است که از انواع مختلفی از اضطرابی که دانش آموزان و یا دانشجویان ممکن است تجربه کنند، مانند اضطراب ارتباطی، اضطراب اجتماعی، و اضطراب امتحان، و اینکه چگونه می توانند بر عملکرد و تداوم دانش آموزان در کلاس تأثیر بگذارند، آگاه باشند
اضطراب یا پریشانی کلاس عبارتست از تجربه ترس، دلهره یا نگرانی شدیدی که دانشجو یا دانش آموز برای عملکرد مؤثر در محیط مدرسه تأثیر می‌گذارد. این می تواند به روش های مختلفی مانند بی قراری، رفتار مخرب، علائم فیزیکی مانند سردرد یا معده درد، اجتناب از تعاملات اجتماعی یا تکالیف مدرسه و کاهش عملکرد تحصیلی ظاهر شود.