رابطه ادراک ازسبک های والدینی با تاب آوری
رابطه ادراک ازسبک های والدینی با تاب آوری: نقش واسطه ای عاملیت انسانی
باهدف شناسایی نقش میانجی عاملیت انسانی بین ادراک نوجوانان از سبکهای والدینی (پدر و مادر) و تاب آوری ، ۵۱۶ دانش آموز (۲۷۳ دختر و ۲۴۳ پسر) سال دوم و سوم دبیرستانهای شهر تهران به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند.
نمونه موردبررسی به پرسشنامه ای متشکل از ارزیابی عاملیت (سه خرده مقیاس «هدفمندی» ، «آینده اندیشی» و «خودکارآمدی») ،
پرسشنامه ادراک از سبکهای والدینی و مقیاس تاب آوری پاسخ دادند.
در این پژوهش از روش مدل یابی معادلات ساختاری برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایج نشان دادند که عاملیت، میانجی ادراک نوجوانان از سبک های والدینی (پدر و مادر) و تاب آوری است و هر دو مدل (ادراک از سبک والدینی پدر و ادراک از سبک والدینی مادر) ۶۳ درصد واریانس تاب آوری را پیش بینی میکنند.
ادراک از سبک والدینی پدر ۳۷ درصد واریانس عاملیت و ادراک از سبک والدینی مادر ۳۱ درصد از واریانس عاملیت را تبیین میکند.
لذا زمانی که سبکهای والدینی پدر و مادر همسو با یکدیگر، و در راستای ارضاء نیازهای بنیادین روانشناختی (ارتباط، شایستگی و حمایت از خودمختاری) نوجوانان باشد، عاملیت و درنتیجه تاب آوری در آنان افزایش می یابد.
رابطه ادراک ازسبک های والدینی با تاب آوری نقش واسطه ای عاملیت انسانی