تحلیل جامعه شناختی مساله خودکشی در سردشت

تحلیل جامعه شناختی مساله خودکشی در سردشت

به همت انجمن جامعه شناسی ایران و به میزبانی دانشگاه آزاد اسلامی همایش علمی و تخصصی تحلیل مساله خود کشی در سردشت برگزار شد.

همایش علمی- تخصصی «تحلیل جامعه شناختی مسأله خودکشی در سردشت» توسط انجمن جامعه شناسی ایران- دفتر سردشت و دانشگاه آزاد اسلامی واحد سردشت و با همکاری گروه تخصصی مسائل و آسیب های اجتماعی انجمن جامعه شناسی ایران در روز پنجشنبه 25 مهرماه 1398 در سالن اجتماعات اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان سردشت از ساعت 15 الی 19 برگزار شد.

در این نشست که دکتر احمد بخارایی (مدیر گروه مسائل و آسیب‌های اجتماعی انجمن جامعه شناسی ایران، استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر مسائل اجتماعی)، دکتر اردشیر بهرامی (نویسنده کتاب «فرهنگ، توسعه و خودکشی در غرب ایران» و پژوهشگر مسائل اجتماعی)، دکتر محمدرضا مقدسی (مدیر و مؤسس خانه تاب آوری، نویسنده، مترجم و محقق اجتماعی)، دکتر یارمحمد قاسمی (مدیر انجمن جامعه شناسی ایران- دفتر ایلام، استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل اجتماعی) و دکتر حسن رشیدی (مدرس دانشگاه و پژوهشگر مسائل اجتماعی) به سخنرانی و ارائه نظرات خود پرداختند.

تاب آوری اجتماعی و خودکشی

دکتر مقدسی با طرح این پرسش، اگر با تهدیدات و مخاطرات روبه رو باشیم و آنان را نشناسیم و صرفاً به همین دلیل توانایی مقابله با آنان را نداشته باشیم مثل بلایای طبیعی، بحران و مسائل اجتماعی، در حوره اجتماعی چکار کنیم؟ در پاسخ به آن، گفت: انسجام اجتماعی و آموزش برنامه های مهارت آموزی برای افراد کمک می‌کند تا بتوانند بهتر با چالش ها، مخاطرات، تنش ها و مسائل کنار بیایند.

او در مورد اهمیت تاب آوری خاطر نشان کرد: توسعه تاب آوری همان پیشگیری است و پیشگیری یعنی توسعه. تاب آوری در مقابل آسیب پذیری قرار می گیرد و تاب آوری اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی، فردی و محله ای را در برمی‌گیرد.

وی در ادامه به نقد رشته ها و رویکردهای علمی در مورد مرزبندی و قلمرو بندی مسائل اجتماعی پرداخت و افزود: اینکه هر کدام از رشته های علوم انسانی و علوم اجتماعی از دریچه و منظر خود به مسائل اجتماعی از جمله خودکشی می پردازند مورد نقد است. اگر من(انسانی) بمیرم یا خودکشی کنم، همه من (وجود من) می میرد.

او در ادامه به بحث تاب آوری و تفاوت عملکرد افراد، خانواده ها و جوامع پرداخت و رفتار مردم ژاپن را بعد از سونامی با رفتار مردم ایران بعد از بلایا و فجایع مقایسه کرد و گفت: تاب آوری به معنای توانایی جامعه یا اجتماعی در معرض مخاطره به منظور مقاومت، جذب، تأیید و بازیابی اثرات ناشی از آن است تا بتوانیم کارکردهای اصلی خودمان را حفظ نماییم و دچار اختلال و بد کارکردی نشویم.