تاب آوری و پایداری زندگی زناشویی

تاب آوری و پایداری زندگی زناشویی : تاب‌آوری یکی از عواملی است که می‌تواند کارکردهای روانی خانواده در قالب تفکر، خلق و رفتار را بهبود بخشد و به‌تبع آن پایداری زندگی زناشویی را افزایش دهد.

بنابراین هدف از این تحقیق پیش بینی تاب‌آوری خانواده بر پایداری زندگی زناشویی می باشد.

روش کار: روش تحقیق توصیفی و همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل زوجین متأهل شهر تهران بود.

نمونه این پژوهش شامل ۳۷۹ نفر از مراجعین فرهنگسراها و سراهای محل شهر تهران بودند.

که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به پرسش نامه‌های پژوهش از قبیل شاخص بی‌ثباتی ازدواج ادواردز، جانسون و بوث (۱۹۸۰)، و مقیاس تاب‌آوری خانواده سیکبی (۲۰۰۵) پاسخ دادند.

داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-24 و با روش رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که تاثیر تاب آوری خانواده بر پایداری زندگی زناشویی با مقدار ۶۹/۱۸=F در سطح ۰۱/۰>P معنادار است.

ضریب همبستگی چندگانه این مدل برابر با ۳۶/۰ است و ضریب تعیین پیش بینی پایداری زندگی زناشویی بر اساس تاب آوری خانواده برابر با ۱۳/۰ است (۰۵/۰p≤).
نتیجه‌گیری: ازاین‌رو می‌توان بیان نمود زندگی زناشویی پایدار تحت تأثیر توانایی تاب‌آوری در برابر تضادها و مشکلات قرار دارد.

 

 

پیشبینی تاب‌آوری خانواده بر پایداری زندگی زناشویی

 

تاب آوری همسران در هنگام تعارض مقاومت می کنند و از هم نمی پاشند.

تاب آوری و پایداری در زندگی زناشویی به توانایی زوجین در رویارویی با چالش‌ها و بحران‌ها اطلاق میشود.

این توانایی به آنها کمک می‌کند تا در مواجهه با مشکلات، ارتباط خود را تقویت کنند و از طریق حل مسائل مشترک، به رشد و توسعه رابطه شان بپردازند. تاب آوری در زندگی زناشویی شامل پذیرش، انعطاف‌پذیری و ارتباط مؤثر است.

با این ویژگی‌ها، زوجین می‌توانند در طول زمان پایداری و ثبات را در رابطه خود حفظ کنند و به یک زندگی مشترک موفق دست یابند.

این پایداری به افزایش رضایت و صمیمیت در زندگی مشترک منجر می‌شود.

روابط تاب آور، آنقدر امن هستند که بتوانند شرایط سخت و دشوار با مشکلات مقابله و آن ها را حل کنند.

روابط تاب آور به جای شکنندگی ، سیال و انعطاف پذیر هستند.

زوجین با هم خاطره می سازند، هویتشان را شکل می دهند و به خودشان یادآوری می کنند که چه کسی هستند.

این خاطره سازی ها، برای زوجین یادآور لحظه های مثبتی است که با هم گذرانده اند.

 

در نتیجه، داشتن رابطه تاب آور، یک اجبار نیست.

شما می توانید در حباب امن خودتان بمانید، از صحبت با هر کسی که با شما مخالفت می کند، امتناع کنید.

یا شاید لازم باشد هر کسی را که دوست ندارید، از زندگی تان بیرون کنید.

وقتی که با هم تمرین می کنید تا هنر تاب آوری در روابط را بیاموزید، می توانید از عهده مشکلات و تعارض ها برآیید و کمتر مشکلی می تواند رابطه تان را خراب کند.

 

تاب‌آوری همسران به توانایی آن‌ها در مقابله با چالش‌ها و مشکلات زندگی مشترک اشاره دارد.

این ویژگی شامل مهارت‌هایی مانند ارتباط مؤثر، همدلی، و حمایت عاطفی است.

همسران تاب‌آور می‌توانند با استفاده از تجربیات گذشته، بحران‌ها را به فرصت‌هایی برای رشد تبدیل کنند.

آن‌ها به یکدیگر انگیزه می‌دهند و در زمان‌های سخت، با حفظ آرامش و همکاری، به حل مسائل می‌پردازند.

ایجاد یک محیط امن و مثبت در خانواده نیز به تقویت تاب‌آوری کمک می‌کند.