تاب آوری و توانمندسازی کارکنان
تاب آوری و توانمندسازی کارکنان
نقش میانجی گری تاب آوری و توانمندسازی کارکنان در رابطه بین رهبری تحول آفرین و عملکرد نوآورانه
سازمانهای امروزی برای رویارویی با محیط پویای پیرامون خود، نیازمند انعطاف پذیری، چابکی و عملکرد نوآورانه می باشند؛
به همین سبب بایستی سبک رهبری مناسب و تأثیرگذار بر عملکرد نوآورانه را پیش گیرند.
این تحقیق، به بررسی تأثیر رهبری تحول آفرین بر عملکرد نوآورانه با توجه به نقش میانجی توانمندسازی و تاب آوری پرداخته است.
جامعۀ آماری این تحقیق، کارکنان یک سازمان دولتی می باشد.
نتایج حاصل بر پایۀ ۲۱۰ پرسشنامه گردآوری شده حاکی از آن است که، رهبری تحول آفرین بر عملکرد نوآورانه، توانمندسازی و تاب آوری اثر مستقیم و معنی داری دارد و همچنین تاب آوری بر توانمندسازی اثر مستقیم و معنی داری دارد.
دیگر یافته های تحقیق نشان میدهد که رهبری تحول آفرین بر عملکرد نوآورانه با نقش میانجی توانمندسازی و رهبری تحول آفرین بر توانمندسازی با نقش میانجی تاب آوری، و تاب آوری بر عملکرد نوآورانه با نقش میانجی توانمندسازی تأثیرگذار بوده است.
همچنین تاب آوری و توانمندسازی بر عملکرد نوآورانه تأثیر مستقیم نداشته است و میانجی تاب آوری نتوانسته است نقش تسهیل گری را بین رهبری تحول آفرین و عملکرد نوآورانه ایفا کند.
درنهایت، پیشنهادهای کاربردی حاصل از نتایج تحقیق، جهت ارتقای عملکرد نوآورانه در جامعه هدف، ارائه شد.
نقش میانجی گری تاب آوری و توانمندسازی کارکنان در رابطه بین رهبری تحول آفرین و عملکرد نوآورانه