تاب آوری مسیر شغلی زنان
تاب آوری مسیر شغلی زنان
تاب‌آوری ازجمله متغیرهایی است که جایگاه ویژه‌ای در حوزه‌های روانشناسی تحول، روانشناسی خانواده و بهداشت روانی یافته است به‌طوری‌که هرروز برشمار پژوهش‌های مرتبط با این سازه افزوده شده است .
پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش انطباق‌پذیری و خودکار آمدی در پیش‌بینی تاب‌آوری مسیر شغلی زنان شاغل اجرا گردید.
این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود.
جامعه آماری این پژوهش را زنان شاغل یک شرکت در استان کهگیلویه و بویراحمد تشکیل دادند که بر اساس نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۱۳۲ نفر از آن‌ها به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.
جهت جمع‌آوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه‌های انطباق‌پذیری شغلی ساویکاس(۲۰۱۲)، خودکارآمدی عمومی شرر(۱۹۸۲) و تاب‌آوری شغلی مورگان (۲۰۰۱)استفاده شد و با استفاده از نرم‌افزار و SPSS و PLSدر دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون جهت سنجش رابطه بین متغیرها و همچنین جهت پیش‌بینی متغیر ملاک(تاب‌آوری) رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی عمومی و انطباق‌پذیری با تاب‌آوری رابطه مثبت معناداری وجود دارد
.همچنین نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازندگی مناسبی برخوردار است.
بنابراین نتیجه گرفته می‌شود که متغیرهای مستقل قادر به پیش‌بینی تغییرات متغیر وابسته هستند و انطباق‌پذیری و خودکارآمدی بالا باعث افزایش تاب‌آوری مسیر شغلی خواهد شد.
تاب آوری مسیر شغلی زنان نقش انطباق پذیری و خودکار آمدی