تاب آوری نوجوانان و نقش رسانه نام کتابی است که انتشارات پژوهندگان منتشر کرده است.

تاب آوری رسانه، توانایی ارتباطات دیجیتال و سیستم‌های اطلاعاتی برای مقاومت در برابر اختلالات و بازیابی آن‌ها تعریف شده است، تاب آوری رسانه یا رسانه تاب آور تضمین تداوم و قابلیت اطمینان خدمات رسانه ای را در بر می‌گیرد. مطالعات نشان داده است که تاب آوری رسانه‌ها در اقتصاد دیجیتال بسیار مهم است، جایی که هم‌افزایی بین تاب‌آوری و کارایی می‌تواند توسعه ای با کیفیت بالا را بشارت دهد.

این کتاب توسط ساناز اشکان و شاهین احمدزاده اراجی ، توسط انتشارات پژوهندگان راه دانش با تیراژ ۱۰۰۰ نسخه و در ۱۴۹ صفحه منتشر و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است .

کتاب درفصول پنجگانه  اختلالات رفتاری ، مدیریت والدین  ، تاب آورری ، تحقیقات ، رسانه ارایه گردیده است .

تاب آوری در نوجوانان و نقش رسانه

<p>مشخص است که این پیامدها می توانند بسیار مهم باشند. گرانباری اطلاعات می تواند منجر به احساس واقعی اضطراب، احساس ناامیدی و ضعف، و خستگی ذهنی و روانی شود. همچنین می تواند مشکلات شناختی را ایجاد کند از جمله تصمیم گیری های اشتباه و تصمیم گیری های عجولانه (معمولا تصمیم های بد) چون مغز از تلاش برای پردازش این حجم از اطلاعات خسته است بنابراین باعث تصمیم کیری های عجولانه می شود. به همین دلیل است که برخی محققان اصطلاح “گرانباری شناختی” را به “گرانباری اطلاعات” ترجیح می دهند. پردازش حجم زیادی از اطلاعات، اغلب همزمان با انجام کارهای دیگر (عملکرد چندتکلیفی) انجام می شود مانند تماشای شبکه های اجتماعی در حین کار و غیره.

تحقیقات نشان داده اند که عملکرد چند تکلیفی (انجام چند کار همزمان) باعث افزایش ترشح هورمون های استرس، کورتیزول و آدرنالین می گردد که هر دو مربوط به واکنش “جنگ یا گریز” هستند.

با وجود این حجم از گرانباری اطلاعات، برای بهبود سلامت روان، چه می توان کرد؟ قطعا می توانیم انتظار داشته باشیم که به دیدن حجم زیادی از اطلاعات جدیدی که روزانه منتشر می شوند ادامه دهیم اما باور به اینکه ما می توانیم بر این موضوع تاثیر بگذاریم، انتظاری غیر واقع بینانه است.

در زمینه مدیریت اطلاعات، به ویژه در طول بحران، نقش تاب آوری و بهنگام بودن و هوشیاری رسانه ای برای مدیریت اثرات اطلاعات نادرست و افزایش تاب آوری افراد و سازمان‌ها مورد تاکید قرار می‌گیرد.

تاب آوری در فن آوری های نوین و شبکه های اجتماعی از آن جهت اهمیت دارد به ویژه در سناریوهای فاجعه، که در آن توانایی بازیابی و حفظ سطح قابل قبول عملکرد یک چالش مهم و موضوعی بسیار مهم است.

تاب آوری سایبری جنبه دیگری است از مدیریت رسانه هاست که، تمرکز بر ظرفیت سازمان‌ها برای پیش‌بینی، پشتیبانی، بازیابی و سازگاری با تهدیدات سایبری را، فراتر از اقدامات سنتی امنیت سایبری ارایه میکند

 

 

 

رسانه های اجتماعی می توانند تأثیرات مثبت و منفی بر تاب آوری نوجوانان داشته باشند:

اثرات مثبت:
– رسانه های اجتماعی با افزایش ارتباط و احساس تعلق احتمال انزوای اجتماعی را کاهش می دهند.

این امر به ویژه در زمان بحران‌هایی که نوجوانان ممکن است از شبکه‌های اجتماعی آفلاین خود جدا شوند بسیار مهم است.
– رسانه های اجتماعی بستری را برای حمایت اجتماعی مثبت از گروه های اجتماعی، خانواده، دوستان و جامعه فراهم می کند.

دریافت حمایت اجتماعی می تواند در برابر استرس محافظت کند و توسعه تاب آوری در مواجهه با ناملایمات را تسهیل کند.
– فعالیت‌های آنلاین در رسانه‌های اجتماعی، مانند اشتراک‌گذاری نمایه‌ها، نظرات، عکس‌ها و ویدیوها، می‌تواند عمق و وسعت ارتباط را افزایش دهد.

این به نوجوانان امکان می دهد شبکه خود را گسترش دهند و شانس خود را برای دریافت حمایت اجتماعی پس از پایان بحران بهبود بخشند.

اثرات منفی:
– افزایش مواجهه با آسیب، انزوای اجتماعی، افسردگی، اضطراب و آزار و اذیت سایبری در رسانه های اجتماعی می تواند تأثیر منفی قابل توجهی بر سلامت روان نوجوانان داشته باشد.
– نوجوانانی که زمان بیشتری را در رسانه های اجتماعی می گذرانند، بیشتر احتمال دارد علائم افسردگی و اضطراب را تجربه کنند. آزار و اذیت سایبری و قرار گرفتن در معرض رفتارهای توهین آمیز آنلاین نیز به اضطراب در نوجوانان کمک می کند.

– رسانه‌های اجتماعی می‌توانند مشکلات موجود همراه با عزت نفس پایین را در نوجوانان تشدید کنند، زیرا آنها خود را با زندگی ایده‌آل‌شده‌ای که توسط افراد مشهور و همسالان آنلاین به تصویر کشیده می‌شود مقایسه می‌کنند.

این بازی مقایسه می تواند برای سلامت روان آنها مضر باشد.
– رفتارهای مخاطره آمیز پست کردن در رسانه های اجتماعی، مانند به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی یا محتوای مرتبط با الکل، با افزایش مشارکت در رفتارهای آفلاین خطرناک در نوجوانان مرتبط است.

این می تواند نوجوانان را در برابر قربانی شدن و آسیب آسیب پذیرتر کند.

به طور خلاصه، در حالی که رسانه‌های اجتماعی می‌توانند ارتباط و حمایت اجتماعی ارزشمندی را برای نوجوانان، به‌ویژه در زمان بحران‌ها فراهم کنند، اما خطرات قابل توجهی برای سلامت روان و تاب‌آوری آن‌ها نیز به همراه دارند.

استراتژی هایی مانند تعیین قوانین روشن در مورد استفاده از فناوری، تشویق فعالیت های اجتماعی آفلاین، و تقویت ارتباطات باز می تواند به کاهش این خطرات کمک کند.

   خاتمه کلام اینکه برای توسعه مداخلاتی که آسیب را کاهش می دهد و جنبه های مثبت استفاده از رسانه های اجتماعی را تقویت می کند، یک رویکرد مشترک شامل سیاست گذاران، مربیان، والدین و نوجوانان مورد نیاز است.