تاب آوری درد مزمن و هنر درمانی

تاب آوری درد مزمن تحت تاثیر هنردرمانی است درد مزمن نوعی درد مداوم است که برای مدت طولانی، معمولاً بیش از سه ماه طول می‌کشد و می‌تواند بر قسمت‌های مختلف بدن تأثیر بگذارد.
درد مزمن در سراسر جهان بعنوان یک بیماری شناخته شده است این بیماری درصد زیادی از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد.
درد مزمن می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند جراحات، بیماری ها، آسیب عصبی یا عوامل روانی مانند استرس و افسردگی باشد. درمان درد مزمن شامل ترکیبی از استراتژی‌ها از جمله داروها، درمان‌ها و تغییر شیوه زندگی برای مدیریت موثر درد است.

مطالعات نشان داده است افرادی که تاب آوری بیشتری دارند علیرغم درد مزمن قادر هستنداحساسات مثبت و عملکرد خوبی داشته باشند به نظر میرسد تاب آوری موچب میشود افراد حتی با وجود درد مزمن سطوح عملکردی مناسبی را حفظ کنند.

تاب آوری و سن دو متغیر مهمی هستند که در سازگاری بیماران با بیماری شان نقش دارند، تاب آوری در مواجهه با درد مزمن به معنای توانایی فرد برای سازگاری و مقابله با این چالش است. افراد تاب آور در برابر درد مزمن، توانایی بیشتری نشان میدهند و از راهکارهای مختلفی از جمله هنر و روشهای هنر درمانی برای کنار آمدن با آن استفاده می‌کنند.
تاب آوری در درد مزمن به معنای پذیرش وضعیت فعلی و تلاش برای بهبود آن است. افراد تاب آور با درد مزمن، به جای تمرکز بر ناتوانی‌ها، روی فعالیت‌ها و لذت‌های ممکن تمرکز می‌کنند و با استفاده از راهبردهای مقابله‌ای سازگارانه، کیفیت زندگی خود را بهبود می‌بخشند.
تأثیر هنر بر درد مزمن در مدیریت و کاهش علائم قابل توجه است. تحقیقات نشان می دهد که ترکیب هنردرمانی مانند موسیقی درمانی و تمرینات تمرکز حواس می تواند به کاهش سطح استرس مرتبط با درد مزمن کمک کند(رادونسکا، 2023).
این رویکردها، همراه با تکنیک هایی مانند تای چی و درمان شناختی رفتاری، تأثیرات مثبتی در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به درد مزمن نشان داده است.
علاوه بر این، هنردرمانی‌ می‌تواند به افزایش تاب آوری عاطفی و ارتقای آرامش کمک کنند و رویکردی جامع برای مدیریت درد مزمن بشمار آید. هنر، در اشکال مختلف، نقش مهمی در تکمیل درمان‌های پزشکی سنتی و ارائه راه‌های جایگزین برای مدیریت درد در افراد مبتلا به درد مزمن دارد.

هنر می تواند مزایای ارزشمندی را برای افرادی که درد مزمن را تجربه می کنند ارائه دهد. بازنمایی هنری درد و یا تجربیات هنری مشارکتی این پتانسیل را دارد که با ایجاد فضاهایی برای به اشتراک گذاشتن پیچیدگی تحمل درد مزمن، درک دقیقی ایجاد کند و دانش را در مورد درد مزمن توزیع کند.

ادبیات پژوهش نشان میدهد که هنر درمانی، یک مداخله ذهن-بدن، به عنوان راهی برای افزایش مراقبت چندوجهی برای درد مزمن مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که نتایج به دلیل تحقیقات محدود با کیفیت بالا ناسازگار و نامشخص است، با اینکه اکثر مطالعات اثرات مفید هنر درمانی را در مدیریت درد مزمن بیماران، از جمله بهبود درد، خلق و خو، استرس و کیفیت زندگی گزارش کردند با این وچود شکاف تحقیقاتی موجود نیاز به بررسی های بیشتر خاطر نشان میکند.
بنظر میرسد هنر درمانی می تواند به بیماران در ایجاد آگاهی از چگونگی تأثیر عوامل روانی-اجتماعی بر علائم آنها با استفاده از ارتباطات کلامی و غیرکلامی کمک کند.

نمونه های خاصی از تأثیر هنر بر درد مزمن عبارتند از:

– افراد مسن گزارش کردند که هنر یک فعالیت جذاب و منحرف کننده است که شدت درد آنها را کاهش داده و خلق و خوی آنها را بهبود می بخشد.
– هنر درمانی در درمان طولانی مدت درد مزمن مورد استفاده قرار گرفت،یافته ها و توصیفات بر نقش مکمل هنر یا جایگاهی بعنوان روشی تلفیقی در مدیریت درد مزمن صحه میگذارد.
– مطالعات نشان داده است هنر مداخله مناسبی برای افراد مسن مبتلا به درد مزمن، برای کاهش شدت و بهبود خلق و خو افراد مبتلاست.

محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در خاتمه این مطلب اضافه میکند که با توجه به شکاف تحقیقات و در حالی که اذعان داریم که تحقیقاتی باکیفیت بیشتری مورد نیاز است، ولی ادبیات موجود نشان می‌دهد که هنر و هنر درمانی به عنوان بخشی از رویکردی جامع برای مدیریت درد مزمن با پرداختن به جنبه‌های زیست‌روانی-اجتماعی این وضعیت پیچیده، نویدبخش است .
هنر می تواند به عنوان یک رسانه نمادین برای ایجاد تاب آوری و بروز مطالب روانشناختی زمینه ای مرتبط با درد مزمن عمل کند.