تاب آوری دانش آموزان تیزهوش
تاب آوری دانش آموزان تیزهوش
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مبتنی بر روانشناسی مثبتگرا و به طور ویژه آموزش شکوفایی بر اضطراب و افسردگی و تابآوری دانشآموزان مدارس تیزهوشان است.
روش: به منظور نیل به هدف پژوهش و تعیین اثربخشی از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد.
نمونه شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان دختر دبیرستان فرزانگان تربتحیدریه بود.
ابتدا از جامعهی آماری (کلیهی دانش آموزان دبیرستان مذکور)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس و پرسشنامه تابآوری به عمل آمد.
تعداد ۵۰ نفر که بیشترین نمره را در مقیاس اول و کمترین نمره را در مقیاس دوم کسب کرده بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.
برای گروه آزمایش، آموزش شکوفایی در ۱۴ جلسه ۶۰ دقیقهای (هفتهای دو جلسه) اجرا شد، اما گروه کنترل ابتدا هیچ نوع درمانی دریافت نکرد و در پایان پژوهش، آموزش جهت گروه کنترل نیز اجرا شد.
دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-26 و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که با توجه به معنیدار شدن مقدار F فرضیهی پژوهش مبنی بر اثربخشی پروتکل آموزشی مبتنی بر شکوفایی بر متغیر اضطراب، افسردگی و تابآوری در سطح اطمینان ۹۹ درصد تأیید میشود.
آموزش شکوفایی موجب کاهش اضطراب و افسردگی و افزایش تابآوری دانشآموزان گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترلشده است.
اثربخشی آموزش شکوفایی
بر افسردگی و اضطراب و تابآوری دانشآموزان مدارس تیزهوشان