تاب آوری خانواده و تجربیات زیسته
تاب آوری خانواده و تجربیات زیسته
تاب آوری یکی از مهمترین و اساسی ترین ویژگی هایی است که خانواده ها را از بحران ها و سختی ها عبور می دهد و باعث رشد و شکوفایی خانواده ها می شود.
هدف این پژوهش این بوده است که با توجه با بافت فرهنگی و اجتماعی خانواده های ایرانی و با توجه به تجربیات زیسته آنان، شاخص های الگوی تاب آوری خانواده را تهیه و تدوین نماید.
داده های این پژوهش با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته از تعداد ۱۵ نمونه که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، استخراج گردید و برای نمونه گیری از مقیاس تاب آوری خانواده (FRAS) استفاده شد.
داده ها با روش نظریه زمینه ای و کد گزاری اشتراوس و کوربین تحلیل شد.
طبق یافته های پژوهش مولفه انطباق با واقعیات هستی به عنوان هسته مرکزی الگو معرفی گردید.
مولفه نظام باورها به عنوان عامل علی الگو، و راهبردهای ارتباطی و انطباقی به عنوان راهبردهای اصلی الگو شناسایی شدند.
همچنین سه مولفه تاریخچه خانوادگی، بافت فرهنگی، و دسترسی به منابع حمایتی اجتماعی به عنوان عوامل زمینه ای الگو معرفی گردیدند.
پس از مشخص شدن مقوله ها برای تعیین روایی محتوایی الگوی مستخرج، از نظر ۸ متخصص نیز استفاده گردید.
از مشخص شدن مقوله ها برای تعیین روایی محتوایی الگوی مستخرج، از نظر ۸ متخصص نیز استفاده گردید.
طبق یافته های پژوهش مولفه انطباق با واقعیات هستی به عنوان هسته مرکزی الگو معرفی گردید.
مولفه نظام باورها به عنوان عامل علی الگو، و راهبردهای ارتباطی و انطباقی به عنوان راهبردهای اصلی الگو شناسایی شدند.
همچنین سه مولفه تاریخچه خانوادگی، بافت فرهنگی، و دسترسی به منابع حمایتی اجتماعی به عنوان عوامل زمینه ای الگو معرفی گردیدند.
تدوین و اعتباریابی الگوی تاب آوری خانواده مبتنی بر تجربیات زیسته