تاب آوری تحصیلی از مسیر پذیرش و اقدام میگذرد
تاب آوری تحصیلی از مسیر پذیرش و اقدام میگذرد
تاب آوری تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان با تعهدی همراه است که توسط خود ایشان ، معلمان ومربیان پذیرفته و نهادینه شده باشد تاب اوری تحصیلی از مسیر پذیرش و اقدام میگذرد
عفت حیدری مترجم و نویسنده در خانه تاب آوری در پاسخ به سوال نوشت : چگونه میتوانیم دانش آموزان را درتحقیق و حل مسایل خویش توانا و تاب آور سازیم؟
یکی ازعوارض جدی همه گیری کرونا که بسیار دربین دانش آموزان شایع شده ، تغییراتی است که امروزه آثار آن حتی در کلاسهای حضوری دیده میشود
دانش آموزان هز چند دریک رده سنی باشند اما به نظرمی رسد تواناییهای آنها برای رویارویی با چالشهای تحصیلی روزمره نسبت به قبل از همه گیری کرونا تا حدود زیادی کاهش یافته است دانش آموزان و دانشجویان امروزی به نظر میرسد آسانخواه شده اند .
چگونه میشود به آنها کمک کرد تا درمواجهه با مسائل ومشکلات تحصیلی اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند ؟
به دانش آموزانی که برای یافتن پاسخ سوالات در دوره های مختلف تحصیلی بجای اینکه خود اقدام کنند بدنبال لقمه های آماده هستند چگونه میتوان کمک کرد ؟
در صورتی که بررسی و تامل در یافتن پاسخی برای سوالات درسی در جایگاه دانش آموزی و یا دانشجویی وظیفه بشمار می آید ممکن است برخی از مربیان و والدین در همان ابتدا تسلیم آسان خواهی ایشان شده و پاسخ را برای دانش آموز جستجو کرده ویا در اختیار قرار دهند به نظر میرسد این رفتار جای تجدید نظر داشته باشد .
به همین منوال شاید بتوان به گونه ای عمل کرد که دانش آموزان قبل از در خواست کمک خود ، مبادرت به ” اقدام ” کرده باشند و درصورت نیاز و به ثمرننشستن فعالیت ها و بیشترازمحل دریافت مشاوره و راهنمایی تقاضای کمک داشته باشند
از قرار آن دسته از مربیان و والدینی که قبل از پاسخ دادن منتظر می مانند تا دانش آموز با مساله خود چالش کند و به راه حل آن فکر کند و تصمیم بگیرد که خود به دنبال پاسخ به سئوالش باشد عملکرد بهتری داشته اند .
این گروه از معلمان و مربیان در مسیر تاب اوری و تقویت اعتماد بنفس دانش اموزان و فرزندان خود موفق عمل کرده اند پذیرفتن مساله و اقدام برای حل آن دو عنصر کلیدی تاب آوری برای دانش اموزان است .
پاسخ سریع دادن به دانش آموزان ممکن است آنها را در تکیه کردن به توانایی خودشان و استفاده موثرازآنها ناتوان کند هر چند درظاهرمفید به نظر می آید اما کیفیتی نگران کننده به همراه دارد که به جای استقلال ، آنها را وابسته و ناتوان بار می آورد .
نکته ظریف اینجاست که برخی از دانش آموزان نیازمند چنین حمایتی هستند تا بتوانند به مشکلات نامانوس و شرایط ویژه خود رسیدگی کنند .
همه ما در هر جایگاهی بایستی درخواست کمک برای مشکلات خویش را آموخته باشیم و به موقع بتوانیم بدرستی از آن استفاده کنیم حمایت یابی میتواند به تاب آوری کمک کند اما برخورداری ازسرمایه اجتماعی بخودی خود هم به مفهوم تاب آوری نیست .
تاب آوری تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان همراه تعهدی است که توسط خود ایشان ، معلمان ومربیان پذیرفته و نهادینه شده باشد
به عبارت دیگر باید به دانش آموز یادآور شد که چگونه و کجا به دنبال حل مشکل خود باشند ، وتا زمانی که راه حل های خود را امتحان نکرده است ازدرخواست کمک فاسله داشته باشد.
گاهی مربیان باید به آرامی، اما قاطعانه ، توانایی و تاب آوری را در برنامه های دانش آموزان دنبال و آنها راهمواره ارزیابی کنند .
اگر چنین رفتارهایی به مثابه عادت دراز دانش اموزان مشاهده گردد قریب به یقین پیامدهایی نامطلوب بدنبال خواهد داشت
چرا که اگر به این رفتارها پاسخ مثبت داده شود و همواره بنا براین باشد که دانش آموزمسائل و مشکلات و بحرانهای ریز ودرشت خود را با رجوع به والد معلم و مربی وسایرین به آسانی حل کند ، در بزرگسالی نیز در رویارویی با انواع چالشها دچارمشکل خواهند بود
.بی شک افزایش عزت نفس ،اعتماد به نفس و ایجاد قدرت در افراد، که منتهی به تغییر اوضاع به سمت بهبودی است ؛ ازستونهای بنیادین تاب آوری است
اساتید ودانشجویان عزیز وعلاقه مندان به تاب آوری درمدارس میتوانند به کتابهای تاب آوری در مدارس اثر نان هندرسن از انتشارات ورجاوند و تاب آوری د رمدارس ، دستورالعمل هایی برای تاب آوری د رمدارس ، کودکان و خانواده از انتشارات سخنوران مراجعه فرمایند
