تأثیر امنیت در مدرسه بر تاب آوری
تأثیر امنیت در مدرسه بر تاب آوری
در پژوهش حاضر میزان تأثیر امنیت در مدرسه بر تاب آوری با نقش واسطه ای عزّت نفس و حل مسئله در قالب آزمون مدل معادلات ساختاری مطالعه شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود.
جامعه آماری شامل کلیۀ دانش آموزان دبیرستان های دولتی شهر بهارستان بود و شرکت کنندگان 386 نفر بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه طراحی شده بر اساس مدل مفهومی پژوهش پاسخ دادند.از نتایج جالب توجه می توان به تأثیر غیر مستقیم امنیت در مدرسه بر تاب آوری و تأثیر مستقیم عزّت نفس و حل مسئله بر تاب آوری اشاره کرد.
در مجموع، مدل مفهومی پژوهش با داده ها برازش مناسبی داشته است که نشان دهنده اهمیت و نقش امنیت در مدرسه، عزّت نفس و حل مسئله بر تاب آوری است.
بشر امروز در یک دوره پیچیده زندگی می کند، یکی از مشخصات این دوره تخصصی شدن مسائل و وابستگی افراد به یکدیگر جهت استفاده از تخصص آنها برای تداوم یک زندگی متعادل است. با توجه به سرعت تغییر و پیشرفت در تمام ابعاد زندگی بشر امروز، توجه به کیفیت زندگی تحصیلی دانش آموزان نیز یک امر مهم است.
وظیفه نهاد آموزش و پرورش به عنوان مهمترین نهاد اجتماعی در آماده کردن دانش آموزانی که عامل توسعه کشور تلقی می شوند، برای مواجهه و سازگاری با مقتضیات قرن بیست و یکم که از حساسیت ویژه ای برخوردار است،
بسیار حساس و سنگین است. نقش نظام آموزشی امروزه فقط یادگیری و انتقال دانش رسمی نیست، بلکه به همه ابعاد غیر تحصیلی نیز مربوط می شود و یکی از بزرگترین چالشهایی که سر راه معلمان امروز قدعلم کرده این است که چطور تک تک دانش آموزان را به موفقیت تحصیلی برسانند.
شناسایی عواملی که هم موجب بهبود عملکرد تحصیلی شود و هم سلامت روانشناختی دانش آموزان را ارتقاء دهد از اهمیت خاص برخوردار است.
از جمله این عوامل افزایش تاب آوری دانش آموزان است. تاب آوری عبارتست از فرایند سازگاری با زندگی استرس آمیز و پرچالش به شیوه ای که فرد بتواند با مهارت های حمایتی و سازگاری از پس آن برآید. در واقع تاب آوری ظرفیت تحمل سختی ها و اصلاح خود می باشد.
تمرکز بر تاب آوری به معنای این است که به جای داشتن یک دیدگاه معیوب و تمرکز بر عوامل خطرزا- اینکه مشکلات و خطرات چطور می توانند به رشد ناسالم و عدم موفقیت در زندگی تحصیلی و اجتماعی منجر شوند- دیدگاه تاب آورانه و قوت مداری را در پیش گیریم و بر عوامل پیشگیری کننده تمرکز کنیم: نقاط قوت شخصی، حمایت های رشدی و فرصت ها، موقعیت های محیطی و ویژگی های خانواده ها، مدارس، اجتماعات و گروه های همسالان که فلاکت ها و مشکلات را کاهش و رشد سالم و یادگیری موفقیت آمیز را ارتقاء می دهند.