برنامه آموزش تاب آوری برای مادران

0

برنامه آموزش تاب آوری برای مادران کودکان دارای اختلال یادگیری ارتقای سلامت روان و کیفیت زندگی از این طریق

خدامراد مؤمنی
پرستو ابراهیمی
سیمین حسینیان

چکیده: پژوهش حاضر باهدف اثر بخشی آموزش تاب آوری بر ارتقای کیفیت زندگی و سلامت روان مادران کودکان دارای اختلال یادگیری شهرستان بهشهر در سال ۹۱ انجام شد. روش تحقیق، آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود.

با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، نمونه ای با حجم ۵۰ نفر از میان مادرانی که در مرکز اختلال های یادگیری در سطح مدارس شهرستان بهشهر بودند، انتخاب شد که نیمی از آن ها در گروه آزمایش و نیمی دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند.

ابزارهای مورداستفاده عبارت اند از: پرسشنامه تاب آوری ۲۵ سؤالی کانر و دیویدسون (۲۰۰۳)، پرسشنامه سلامت روان ۲۸ سؤالی گلدبرگ (۱۹۷۲) و پرسشنامه کیفیت زندگی ۳۶ سؤالی ویر و شربورن (۱۹۹۲).

داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنا داری (p<0.01) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نشان دادند که میانگین کیفیت زندگی و سلامت روان مادرانی که تحت آموزش قرار گرفتند، از مادرانی که تحت این آموزش قرار نگرفتند، در پس آزمون و آزمون پیگیری بیشتر بود.

نتایج نشان داد که برنامه آموزش تاب آوری بر ارتقای کیفیت زندگی مادران کودکان دارای اختلال یادگیری، اثرگذاراست و نیز برنامه آموزش تاب آوری بر ارتقای سلامت روان مادران کودکان دارای اختلال یادگیری اثر معنی داری دارد.

لذا استفاده از این برنامه برای مادران کودکان دارای اختلال یادگیری توصیه می شود.

 

 

اختلال یادگیری به مجموعه‌ای از مشکلات عصبی اشاره دارد که بر توانایی فرد در دریافت، پردازش و ارسال اطلاعات تأثیر می‌گذارد.

اختلال یادگیری به معنای وجود نارسایی در یکی یا چند فرآیند روان‌شناختی است که در درک یا استفاده از زبان گفتاری و نوشتاری نقش دارند.
این اختلالات معمولاً در زمینه‌های مختلفی مانند خواندن، نوشتن، صحبت کردن، گوش دادن و درک مفاهیم ریاضی بروز می‌کنند و می‌توانند به اشکال گوناگونی ظاهر شوند.
هر نوع اختلالی که موجب شود موفقیت تحصیلی فرد، با توجه به سن، آموزش و هوش او، یا بر اساس آزمون‌های استاندارد خواندن، نوشتن و محاسبات، به طور معناداری کمتر از آنچه انتظار می‌رود باشد، به عنوان اختلال یادگیری شناخته می‌شود.
این کودکان نه تنها از نظر هوش کمبود ندارند، بلکه ممکن است کودکانی باهوش باشند که فقط در مهارت‌های تحصیلی با چالش مواجه‌اند. اگرچه برخی از اختلالات یادگیری ممکن است به طور کامل درمان نشوند، اما می‌توان با ارائه کمک‌های مناسب و مؤثر به این کودکان، پیشرفت‌های قابل توجهی را مشاهده کرد.

آموزش تاب آوری به عنوان یک رویکرد مؤثر در بهبود کیفیت زندگی افراد شناخته می‌شود.

تاب آوری به معنای توانایی فرد در مواجهه با چالش‌ها و بحران‌ها و بازگشت به حالت تعادل است.

این آموزش به افراد کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای مدیریت استرس، حل مسئله و ایجاد روابط مثبت را یاد بگیرند.

تحقیقات نشان می‌دهند که افرادی که در دوره‌های آموزشی تاب آوری شرکت می‌کنند، معمولاً با افزایش سطح رضایت از زندگی، کاهش اضطراب و افسردگی و بهبود روابط اجتماعی مواجه می‌شوند.

 

این افراد قادرند با چالش‌ها بهتر کنار بیایند و از تجارب منفی به عنوان فرصتی برای رشد شخصی استفاده کنند.

علاوه بر این، آموزش تاب آوری می‌تواند به تقویت خودباوری و اعتماد به نفس کمک کند، که این امر خود به نوبه خود بر کیفیت زندگی تأثیر مثبت دارد.

با ایجاد یک نگرش مثبت و توانایی در مدیریت احساسات، افراد می‌توانند در مواجهه با مشکلات زندگی بهتر عمل کنند و از زندگی خود لذت بیشتری ببرند.

چنین بنظر میرسد که آموزش تاب آوری نه تنها به فرد کمک می‌کند بلکه می‌تواند بر جامعه نیز تأثیرگذار باشد و محیطی سالم‌تر و حمایتگرتر ایجاد کند.

علاقه مندان برای مطالغعه بیشتر میتوانند به کتاب تاب‌آوری برای کودکان و نوجوانان با نیازهای ویژه اثر مایکل آنگار که با ترجمه محمدرضامقدسی و عفت حیدری توسط انتشارات مهدخت منتشر شده است مراجعه نمایند
ارسال یک پاسخ